Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie wymiaru cła
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Waksmundzki, Sędziowie NSA Hanna Szafrańska-Falkiewicz, Halina Wojtachnio (spr.), Protokolant Agnieszka Romaniuk, po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2005 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 lipca 2004 r. sygn. akt SA/Sz 2147/02 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 28 sierpnia 2001 r. Nr [...] w przedmiocie wymiaru cła oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 14 lipca 2004 r. sygn. akt SA/Sz 2147/02, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. G.- Sklep "[...]" w Gdańsku (importer) na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 28 sierpnia 2001r. nr [...] w przedmiocie wymiaru cła - oddalił skargę.

Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie na następujących okolicznościach sprawy.

Na podstawie sześciu zgłoszeń celnych dokonanych w okresie od 25 stycznia do 13 września 1999r. objęto procedurą dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym towar w postaci odzieży używanej, sprowadzonej z Niemiec przez importera, wobec którego dla wymiaru należności celnych przyjęto obniżoną stawkę celną przewidzianą dla towarów pochodzących z krajów Unii Europejskiej na podstawie dołączonych do zgłoszenia deklaracji eksportera złożonych na fakturach zakupu. Faktury te wraz z deklaracją eksportera przekazane zostały przez polskie władze celne do weryfikacji władzom celnym państwa eksportera, które pismami z dnia 6 września 2000r. i z dnia 29 września 2000r. poinformowały, że przedmiotowe towary nie są towarami pochodzącymi w rozumieniu Protokołu 4 Układu Europejskiego.

W związku z powyższym Dyrektor Urzędu Celnego w Szczecinie wszczął z urzędu postępowanie w sprawie powyższych zgłoszeń celnych, a następnie sześcioma decyzjami z dnia 29 marca 2001 r. uznał te zgłoszenia celne za nieprawidłowe i wymierzył należności celne dla importowanych towarów z zastosowaniem autonomicznej stawki celnej podwyższonej o 100%.

Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 28 sierpnia 2001r., po rozpatrzeniu odwołania strony, uchylił decyzje organu pierwszej instancji w części dotyczącej uznania za nieprawidłowe sześciu zgłoszeń celnych SAD o numerach: [...] i w tym zakresie zastosował stawkę celną w wysokości 60%.

Rozpoznając skargę na tę decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uznał za bezsporne, że do wydania zaskarżonej decyzji ostatecznej oraz poprzedzającej ją decyzji organu celnego pierwszej instancji doszło w wyniku przeprowadzenia przez ten organ postępowania w ramach tzw. kontroli postimportowej, a więc postępowania przewidzianego przepisami art. 83 Kodeksu celnego. Sąd podkreślił, że dokonane przez organ celny w ramach tego postępowania czynności miały na celu sprawdzenie prawidłowości danych zawartych w zgłoszeniu celnym, a przede wszystkim prawidłowości zastosowanej przez zgłaszającego obniżonej stawki celnej, mającej swoją podstawę w przyjęciu - na podstawie deklaracji eksportera na fakturze - pochodzenia towaru z krajów Unii Europejskiej w rozumieniu przepisów Protokołu 4 Układu Europejskiego. Organy celne dokonały weryfikacji deklaracji eksportera w trybie określonym w art. 32 Protokołu 4 Układu Europejskiego, występując do władz celnych kraju eksportu o potwierdzenie, czy będące przedmiotem importu towary mają status towarów pochodzących w rozumieniu tego Protokołu. Przeprowadzona w tym trybie weryfikacja deklaracji pochodzenia towaru, dokonana przez właściwe władze celne kraju eksportu wykazała, iż przedmiotowe towary nie korzystają ze statusu produktów pochodzących z krajów Unii Europejskiej w rozumieniu Protokołu 4, a przewidziany w art. 32 Protokołu tryb weryfikacji dowodów pochodzenia towarów jest jedynym sposobem sprawdzenia prawidłowości dowodów pochodzenia. Jego wyniki są wiążące dla polskich organów celnych. Postanowienia Układu Europejskiego, jako ratyfikowanej umowy międzynarodowej wraz ze stanowiącymi ich integralną część załącznikami i protokołami, zgodnie z art. 87 Konstytucji R.P. są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, mającym w określonych sytuacjach pierwszeństwo w stosowaniu przed ustawami tj. Kodeksem celnym i 0rdynacją podatkową (art. 91 Konstytucji R.P.) Brak jest zatem podstaw prawnych do kwestionowania wyników takiej weryfikacji.

Strona 1/7