Skarga kasacyjna na decyzję Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej w przedmiocie wymierzenia sankcji ekonomicznej za wprowadzenie do obrotu urządzeń grzejnych bez certyfikacji
Uzasadnienie strona 2/5

Powyższe oznaczało, że wydane decyzje nie naruszały prawa i dlatego skarga podlegała oddaleniu.

W skardze kasacyjnej P. H.-U. "S." Spółka z o.o. w G. zaskarżyła w całości wyrok, zarzucając naruszenie prawa materialnego i procesowego. Domagała się uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Powołując się na naruszenie prawa materialnego, zarzucono niewłaściwe zastosowanie art. 13 ust. 1, 13 "a", 26 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji (Dz.U. Nr 55, poz. 250) oraz art. 40 ust. 1, 60 ust. 1 i 61 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88 z 1995 r. poz. 439). Naruszenie przepisów postępowania jako mających wpływ na wynik sprawy, a to art. 135 i 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270).

W uzasadnieniu podała, że zaliczenie ogrzewaczy do grupy SWW 0672-21 nie jest prawidłowe. Należało zaliczyć je do SWW 0874-23, skoro wyposażone są w dmuchawy elektryczne. Okoliczność ta została pominięta podczas kontroli w dniu 3 listopada 1999 r. Nadto zaliczenie urządzeń do powyższej grupy wynika z opinii Urzędu Statystycznego w Gdańsku z dnia 27 kwietnia 2000 r. Potwierdzone to zostało także przez Główny Urząd Statystyczny w Warszawie w piśmie z 14 lipca 2000 r. Dowody te zostały pominięte i nie omówione w uzasadnieniu wyroku Nie zażądano od organów administracji publicznej wyjaśnień na jakiej podstawie przyjęto, że należą do grupy SWW 0672-21. Skarżąca od 1993 r. sprowadzała przedmiotowe urządzenia firmy "Kroll" na podstawie zezwolenia Ministra Przemysłu i Handlu. Od początku kwestionował przyjęte standardy przez organ. W momencie uzyskania stanowiska Urzędu Statystycznego należało wyjaśnić z jakiego powodu przyjęto błędne standardy i nałożono sankcje. Przerzucono cały ciężar na stronę. Stan faktyczny ustalony był na dzień 3 listopada 1999 r., a w tym czasie ustawa została znowelizowana o badaniach i certyfikacji. Nie zostały wydane akty wykonawcze w związku z treścią art. 13 "a" tej ustawy. Obowiązywało nadal zarządzenie powołane przez Sąd. Podstawową zatem rzeczą do ustalenia obowiązku była prawidłowa klasyfikacja w zakresie przyjęcia symbolu SWW. Interpretacja wprowadzonych standardów klasyfikacyjnych została przekazana zgodnie z art. 40 ust. 1 powołanej ustawy o statystyce publicznej - urzędom statystycznym. Należało wobec tego wykorzystać powołaną opinię z dnia 27 kwietnia 2000 r. wydaną przez Urząd Statystyczny w Gdańsku. Oznacza to, że wyroby sprzedawane przez skarżącego nie podlegają obowiązkowi zgłaszania do certyfikacji na znak bezpieczeństwa i oznaczania tym znakiem.

Główny Inspektor Inspekcji Handlowej wniósł o oddalenie skargi. Podał, że wydany wyrok zgodny jest z prawem.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. W tym trybie wpłynęła skarga kasacyjna w niniejszej sprawie i spełnia wymogi określone w art. 174, 175 § 1, 176 oraz art. 177 § 1 tej ustawy. Oznacza to, że zaistniały podstawy do merytorycznego jej rozpoznania.

Strona 2/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6230 System oceny zgodności, certyfikacja
Inne orzeczenia z hasłem:
Normalizacja
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Inspekcji Handlowej