Art. 165 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ jest przepisem procesowym, który nie tworzy dla stron postępowania uprawnień do żądania wszczęcia postępowania nie wynikających dla nich z materialnego prawa podatkowego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 25 września 2003 r. I SAB/Wr 17/02 wydanego w sprawie ze skargi Spółki z o.o. S. w W. na bezczynność Urzędu Skarbowego w W. w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za poszczególne miesiące roku 1996. - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę WSA we Wrocławiu do ponownego rozpoznania, (...)
Wyrokiem z 25 września 2003 r. I SAB/Wr 17/02 Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, uwzględniając skargę sp. z o.o. "S." w W., zobowiązał Urząd Skarbowy w W. do wydania decyzji za luty, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, listopada i grudzień 1996 r. /w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za poszczególne miesiące 1996 r./.
Z uzasadnienia wyroku wynikało, że Spółka wnioskiem z 18 listopada 2000 r. wystąpiła do Urzędu Skarbowego o wszczęcie postępowania i wydanie decyzji wymiarowych za cały rok 1996 oraz o orzeczenie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za wszystkie miesiące tego roku. Było niesporne - zdaniem Sądu - że żądanie to nie miało podstaw odnośnie miesięcy, za które organ podatkowy wszczął już postępowanie z urzędu, zakończone decyzjami ostatecznymi. Również niesporne było jednak i to, że za pozostałe miesiące decyzje określające zobowiązanie w podatku od towarów i usług nie zostały wydane, a to wobec niezakwestionowania przez Urząd Skarbowy deklaracji podatkowych sporządzonych przez podatniczkę.
Jednakże przedmiotowe deklaracje zakwestionowane zostały przez samą Spółkę, która zarzuciła, że zostały sporządzone przez osoby nieuprawnione, co zdawało się znajdować potwierdzenie w materiałach sprawy.
W tym stanie rzeczy organ podatkowy był zobligowany do wszczęcia i przeprowadzenia postępowania za wskazane miesiące roku 1996. Dopiero przeprowadzone postępowanie mogłoby doprowadzić do ustalenia, czy istotnie kwoty podatku oraz kwoty zwrotu różnicy podatku wynikające z deklaracji zostały właściwie w deklaracjach obliczone.
W skardze kasacyjnej od opisanego wyroku, sporządzonej przez osobę wykonującą zawód radcy prawnego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w W. wniósł o jego uchylenie w całości i oddalenie skargi, względnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o zasądzenie od Spółki "S." kosztów postępowania według norm przepisanych.
Jako podstawę kasacji skarżący wskazał:
- naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, polegające na uznaniu przez NSA, wbrew zasadzie samoobliczenia podatkowego wynikającej z powołanych przepisów, że skarżąca Spółka poprzez złożenie wniosku mogła żądać od organu podatkowego przeprowadzenia postępowania podatkowego i wydania decyzji w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług oraz zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za poszczególne miesiąca 1996 r.,
- naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 10 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 26 ust. 1 ustawy w zw. z art. 21 par. 3, art. 165 i art. 165a Ordynacji podatkowej, polegające na uznaniu przez NSA, wbrew zasadzie samoobliczenia podatkowego, iż wniosek złożony w dniu 18.11.2000 r. skutecznie wszczął postępowanie podatkowe w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1996 r.,