Skarga kasacyjna od wyroku NSA w Warszawie w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Rolniczo-Handlowego "S." Sp. z o.o. w S. na decyzje Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku akcyzowym
Tezy

Art. 240 par. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego weszło w życie po wydaniu decyzji ostatecznej. W przeciwnym bowiem razie decyzja będzie dotknięta nieważnością, jako wydana bez podstawy prawnej /art. 247 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.), Sędziowie NSA Krystyna Nowak, Stanisław Bogucki, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Przedsiębiorstwa Rolniczo-Handlowego "S." Sp. z o.o. w S. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2003 r. sygn. akt III SA 2521/02 wydanego w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Rolniczo-Handlowego "S." Sp. z o.o. w S. na decyzje Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 24 sierpnia 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku akcyzowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od skarżącej spółki na rzecz Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej kwotę 1.800 zł /tysiąc osiemset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/4

Wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2003 r. /III SA 2521/02/ Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Przedsiębiorstwa Rolniczo-Handlowego "S." Sp. z o.o. w S. na decyzje Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 24 sierpnia 2002 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku akcyzowym.

W uzasadnieniu Sąd stwierdził, iż zaskarżonymi decyzjami Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej utrzymał w mocy, po ponownym rozpatrzeniu, dwie decyzje z 19 czerwca 2002 r.

W dwóch jednobrzmiących decyzjach Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej podniósł, że brak jest podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych inspektora kontroli skarbowej z dnia 18 i 19 czerwca 2001 r. z powodu rażącego naruszenia prawa. W szczególności organ odwoławczy nie zgodził się z twierdzeniem strony, że w przedmiotowej sprawie powinien być uwzględniony wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2002 r. /P 7/00/ orzekający o niezgodności par. 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 5 stycznia 1998 roku w sprawie podatku akcyzowego w związku z art. 35 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z Konstytucją, ponieważ inspektor w decyzji z dnia 18 czerwca 2001 orzekał w oparciu o inne przepisy, regulujące materię odmienną od ocenianej przez Trybunał Konstytucyjny. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej podkreślił również, iż organy kontroli skarbowej nie są organami właściwymi do stwierdzenia niezgodności określonych przepisów ustawy lub rozporządzeń z Konstytucją, gdyż organem właściwym do orzekania w tych sprawach jest Trybunał Konstytucyjny. Znajduje to wyraz w przywołanym wyroku Trybunału, gdzie mowa o tym, że: "organy administracji nie są powołane do odmawiania stosowania przepisów, co do których konstytucyjności żywią wątpliwości. Nawet po wejściu w życie wyroku TK nie są one władne kwestionować ich obowiązywanie w stosunku do już ukształtowanych i wymagalnych zobowiązań podatkowych, które przekształciły się w zaległość podatkową."

W dwóch jednobrzmiących skargach na decyzje Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej spółka zarzuciła naruszenie art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 123 par. 1 i art. 200 par. 1 Ordynacji podatkowej.

W uzasadnieniach powołanych zarzutów skarżąca podniosła między innymi, że decyzja inspektora z 18 czerwca 2001 r. została wydana z rażącym naruszeniem art. 35 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podatku akcyzowym, gdyż zgodnie z tym przepisem podatnikami podatku akcyzowego są producent lub importer wyrobów akcyzowych, a podatnik nie jest ani jednym ani drugim.

Zdaniem strony par. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 1998 nie mógł stanowić podstawy do określenia podatku akcyzowego, ponieważ został wydany na podstawie delegacji ustawowej, która nie miała konstytucyjnego umocowania /jako sprzeczna z art. 217 Konstytucji nakazującym nakładanie podatków i innych danin publicznych a także określenie podmiotów i przedmiotów opodatkowania oraz stawek podatkowych w drodze ustaw/.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatek akcyzowy
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej