Skarga kasacyjna na decyzję Izby Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za okres od stycznia do października 2000 r.
Tezy

1. Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ /art. 120/ zobowiązują organy podatkowe do działania na podstawie przepisów prawa. Organ podatkowy nie może odmówić zastosowania przepisu stanowiącego w świetle art. 87 ust. 1 Konstytucji RP źródło powszechnie obowiązującego prawa, a takimi aktami są m.in. rozporządzenia wydawane przez organy centralne /wskazane w Konstytucji/ na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania /por. art. 92 Konstytucji/.

Organy administracji nie są powołane do odmawiania stosowania przepisów, co do których konstytucyjności żywią wątpliwości. Nawet po wejściu w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego nie są one władne kwestionować ich obowiązywania w stosunku do ukształtowanych i wymagalnych zobowiązań podatkowych, które przekształciły się w zaległość podatkową.

2. Organ podatkowy, na podstawie art. 76 par. 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej/ ma obowiązek zwrócić tak wykazaną nadpłatę w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 73 par. 2 wraz z oprocentowaniem w warunkach określonych w art. 72 par. 3 Ordynacji podatkowej. Warunkiem nabycia przez podatnika uprawnienia do zwrotu nadpłaty powstałej wskutek wykonania obowiązku podatkowego nałożonego niekonstytucyjnym przepisem jest prawomocne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające niekonstytucyjność tego przepisu.

3. Z uwagi na to, że sędziowie w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości są związani tylko Konstytucją i ustawami /art. 178 ust. 1 Konstytucji RP/, Sąd może przy wyrokowaniu w konkretnej sprawie samodzielnie zdecydować o pominięciu określonej normy prawnej aktu podustawowego i orzec w oparciu o przepisy Konstytucji i ustaw. Orzeczenie takie ma moc tylko w rozpatrywanej sprawie, a nie - tak jak orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego - moc powszechnie obowiązującą /art. 190 ust. 1 Konstytucji RP/. Taka możliwość w niniejszej sprawie nie występowała, bowiem zaskarżona decyzja została podjęta w oparciu o przepisy ustawowe o nadpłacie, a nie bezpośrednio z zastosowaniem przepisu podustawowego, wydanego sprzecznie z dyspozycją art. 217 Konstytucji RP /co niewątpliwie wystąpiłoby w decyzji określającej zobowiązanie w podatku akcyzowym/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Haliny i Marka M. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2003 r. SA/Bd 1455/03 w sprawie ze skargi kasacyjnej Haliny i Marka M. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 7 lutego 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za okres od stycznia do października 2000 r. - oddala skargę kasacyjną, (...).

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Podatek akcyzowy
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa
Uzasadnienie strona 1/11

Marek i Halina małżonkowie M. prowadzący Firmę Prywatną w B., ul. F. 59 pismem z dnia 16.08.2002 r. zwrócili się wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym za okres od stycznia do października 2000 r. w wysokości 33.662,00 zł.

W uzasadnieniu złożonego wniosku podatnicy podali, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży samochodów osobowych pochodzących z importu, przed ich pierwszą rejestracją w kraju. Podatnicy twierdzili, że nie są podatnikami podatku akcyzowego, ponieważ nie są importerami wyrobów akcyzowych, lecz dokonują zakupu samochodów od importerów, którzy uiścili należny podatek akcyzowy na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Żądanie stwierdzenia nadpłaty podatnicy oparli także na orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego zawartym w wyroku z dnia 6 marca 2002 r. P 7/00 /OTK-A 2002 nr 2 poz. 13/, z którego wynika, iż ustalona konstytucyjnie bezwzględna wyłączność ustawy dla normowania wszystkich istotnych elementów stosunku podatkowego ma ten skutek, że upoważnienie zawarte w art. 35 ust. 4 ustawy o VAT do określenia przez Ministra Finansów w drodze rozporządzenia przypadków, gdy podatnikami podatku akcyzowego są osoby lub jednostki inne niż producent lub importer wyrobów akcyzowych utraciło byt prawny.

Podatnicy wywodzą, iż skoro obowiązek podatkowy w zakresie podatku akcyzowego, dla podatników sprzedających samochody osobowe przed ich pierwszą rejestracją dokonywaną na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, został nałożony nie ustawą, lecz rozporządzeniem do ustawy, tj. rozporządzeniem Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego /co jest sprzeczne z postanowieniami art. 217 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej/, to obowiązek podatkowy nie mógł powstać, a zatem wpłacone kwoty podatku akcyzowego stanowią świadczenia nienależne /nienależnie zapłacony podatek/ czyli nadpłatę.

Pierwszy Urząd Skarbowy w B. decyzją z dnia 28 października 2002 r. (...) na podstawie art. 207 oraz art. 79 par. 2 pkt 2 lit. "c" Ordynacji podatkowej, odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za okres od stycznia do października 2000 r. w kwocie 33.662 zł.

W uzasadnieniu stwierdzono, iż wnoszący podanie prowadzili w przedmiotowym okresie działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży nowych samochodów osobowych.

Zgodnie zaś z par. 18 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 1197 ze zm./, obowiązującego w okresie objętym wnioskiem, podatnikami podatku akcyzowego są również osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby prawne sprzedające samochody osobowe przed ich pierwszą rejestracją, dokonywaną na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Strona 1/11
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Podatek akcyzowy
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Izba Skarbowa