Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Krzymień (sprawozdawca), Sędziowie NSA Stefan Babiarz, Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, Protokolant Magdalena Gródecka, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Henryka O. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2004 r., sygn. akt III SA 468/03 w sprawie ze skargi Henryka O. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 29 stycznia 2003 r., (...) w przedmiocie opłaty skarbowej oddala skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 30 kwietnia 2004 r., III SA 468/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w warszawie odrzucił skargę Henryka O. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 29 stycznia 2003 r. w przedmiocie opłaty skarbowej. W uzasadnieniu Sąd wskazał, iż w związku z wniesieniem skargi wezwano Skarżącego, aby w terminie 7-dniowym /pod rygorem odrzucenia wniesionego środka odwoławczego/ uzupełnił jej braki formalne poprzez: podanie wartości przedmiotu sporu, uiszczenie wpisu oraz nadesłanie odpisu skargi dla strony przeciwnej. Powyższe wezwanie Skarżący odebrał w dniu 26 marca 2003 r., a dokonał wymaganych czynności w dniu 3 kwietnia 2004 r. Wskazany przez Sąd termin upływał w dniu 2 kwietnia 2004 r., a zatem skargę odrzucono na podstawie art. 58 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ - zwanej dalej p.p.s.a.
Od powyższego postanowienia Skarżący wniósł skargę kasacyjną, w której domaga się "na podstawie art. 86 par. 1 i art. 87 par. 1 p.p.s.a. przewrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi (...), przywrócenia siedmiodniowego terminu do złożenia niniejszego wniosku oraz uchylenia postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2004 r." W uzasadnieniu powyższej skargi kasacyjnej podniesiono, iż opóźnienie w uzupełnieniu braków skargi wynosiło jedynie jeden dzień i było spowodowane złym stanem zdrowia Strony. Skarżący ma bowiem ponad 60 lat i cierpi na liczne schorzenia będące następstwem wykonywanego zawodu. Na potwierdzenie powyższych twierdzeń przedłożono - w formie załączników - historię choroby Skarżącego oraz zaświadczenie lekarskie. Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu autor skargi kasacyjnej wskazał, iż Skarżący do dnia doręczenia odpisu postanowienia z dnia 30 kwietnia 2004 r. nie wiedział, iż nie zachował wyznaczonego terminu, a po tej dacie, z powodu choroby, nie miał możliwości skontaktowania się z adwokatem i podjęcia stosownych czynności procesowych. Postanowieniem z dnia 12 lipca 2004 r. Sąd I instancji oddalił wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi na decyzję Izby Skarbowej i terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu. Od powyższego postanowienia nie wniesiono zażalenia.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu.
W pierwszej kolejności należy podkreślić, że zgodnie z art. 97 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. To zaś oznaczało, że także do rozpoznania wniosków o przywrócenie terminów do wniesienia skargi kasacyjnej należało stosować przepisy tej właśnie ustawy. Wydane w postępowaniu o przywrócenie terminów postanowienie zgodnie z art. 86 par. 1, art. 160 w zw. z art. 168 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ - zwanej dalej p.p.s.a. - jest prawomocne i jako takie zgodnie z art. 170 p.p.s.a. wiąże także Naczelny Sąd Administracyjny. Do postanowienia tego nie ma zastosowania przepis art. 168 par. 2 p.p.s.a.