Na postanowienia w sprawie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia nie przysługuje zażalenie. Skoro bowiem ustawodawca odniósł prawo wniesienia zażalenia wyłącznie do postanowienia, o którym mowa w par. 1 art. 163 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, to tym samym wyłączył możliwość zaskarżenia w drodze administracyjnej postanowień, o których mowa w par. 2. Na postanowienie organu odwoławczego odmawiające przywrócenia terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia przysługuje skarga do wojewódzkiego sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 sierpnia 2004 r. III SA 1400/03 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego E. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 8 maja 2003 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie o podatek dochodowy od osób prawnych - uchyla zaskarżone postanowienie.
Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego E. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie o podatek dochodowy od osób prawnych.
W uzasadnieniu orzeczenie Sąd wskazał, że postanowieniem z dnia 8 maja 2003 r. Izba Skarbowa w W. odmówiła przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego W.-P. w przedmiocie określenia straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. W uzasadnieniu podano, że decyzja Urzędu Skarbowego W.-P. z dnia 18 grudnia 2002 r. została wysłana za pośrednictwem poczty na adres siedziby Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego E. S.A., jednakże z uwagi na jego niepodjęcie w terminie pismo zostało zwrócone do Urzędu Skarbowego. Wobec tego, że termin odbioru przesyłki z poczty upłynął w dniu 30 grudnia 2002 r., Urząd przyjął ten dzień jako datę doręczenia decyzji.
We wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania skarżąca spółka podniosła, że wysłanie decyzji miało miejsce w okresie świątecznym i międzyświątecznym, tj. w dniach 23 grudzień 2002 r. - 6 styczeń 2003 r., kiedy jej biuro było nieczynne. Izba Skarbowa uznała, że Spółka będąc świadoma toczącego się postępowania w każdej chwili mogła spodziewać się decyzji, a nie powiadomiła Urzędu o czasowym zamknięciu firmy, ani też nie wyznaczyła na ten czas osoby uprawnionej do odbioru korespondencji. Izba Skarbowa stwierdziła uchybienie 7-dniowego terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Pouczyła stronę o przysługującym jej prawie zaskarżenia postanowienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
W skardze Spółka powtórzyła argumenty zawarte we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Natomiast w odpowiedzi na skargę Izba Skarbowa podtrzymała stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu i wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga podlega odrzuceniu ze względu na jej niedopuszczalność. Zgodnie z art. 52 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Z kolei tryb zaskarżenia postanowienia w sprawie przywrócenia terminu reguluje art. 163 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, który stanowi, iż służy na nie zażalenie. Trybu tego skarżąca nie wykorzystała z winy Izby Skarbowej, która błędnie ją pouczyła o możliwości wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zatem w niniejszej sprawie środki zaskarżenia, o których mowa w przytoczonym art. 52 par. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie zostały wyczerpane.