Z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ wynika, że o istnieniu negatywnej przesłanki uwzględnienia wniosku o restrukturyzację przesądza treść decyzji wydanej w toku postępowania wymiarowego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 27 września 2005 r. na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Jerzego P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 25 maja 2004 r. I SA/Bd 16/04 w sprawie ze skargi Jerzego P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 11 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie restrukturyzacji zaległości podatkowych - oddala skargę kasacyjną; (...).
Wyrokiem z dnia 25 maja 2004 r. I SA/Bd 16/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Jerzego P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 11 grudnia 2003 r. (...) w przedmiocie restrukturyzacji zaległości podatkowych.
W uzasadnieniu wyroku opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że wnioskiem z dnia 12 listopada 2002 r. w oparciu o art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców /Dz.U. nr 155 poz. 1287 ze zm./ Jerzy P. zwrócił się do Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. o restrukturyzację zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 1995-1996 oraz w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1996 r. Zaległości te określone zostały decyzjami Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w B.. Po przeprowadzeniu postępowania i zebraniu pełnej dokumentacji organ pierwszej instancji decyzją z dnia 24 grudnia 2002 r. (...) ustalił warunki restrukturyzacji zaległości podatkowych obejmującej wyłącznie zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1995 r. w łącznej kwocie /wraz z odsetkami/ 337.498,10 zł wskazując jednocześnie, iż zgodnie z art. 6 ust. 4 powołanej ustawy nie podlegają restrukturyzacji zaległości stanowiące konsekwencje dokonania czynności prawnych mających na celu obejście przepisów podatkowych.
Po rozpatrzeniu odwołania Izba Skarbowa decyzją z dnia 13 lutego 2003 r. (...) uchyliła rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji z powodu naruszenia art. 15 ustawy o restrukturyzacji niektórych należności publicznoprawnych od przedsiębiorców. Wszystkie bowiem zaległości podatkowe objęte wnioskiem były przedmiotem skarg złożonych do Naczelnego Sądu Administracyjnego zatem postępowanie restrukturyzacyjne należało zawiesić do dnia ich wycofania z Sądu.
Pierwszy Urząd Skarbowy w T. postanowieniem z dnia 12 marca 2003 r. zawiesił prowadzone postępowanie, które po wydaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroków /z dnia 19 marca 2003 r./ w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 i 1996 r. oraz podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1996 r., zostało podjęte i zakończone wydaniem decyzji z dnia 11 września 2003 r. W decyzji tej Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. w oparciu o art. 6 ust. 4 ustawy restrukturyzacyjnej odmówił wnioskowanego ustalenia warunków restrukturyzacji części zaległości podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1995 r., zaległości podatkowych w tym podatku za 1996 r. i zaległości w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 1996 r. bowiem ich powstanie związane było z dokonywaniem czynności prawnych mających na celu obejście przepisów podatkowych. Jednoczesne ustalił warunki restrukturyzacji pozostałej kwoty zaległości podatkowej, tj. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. w wysokości 89.461,90 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 257.696,80 zł oraz ustalił opłatę restrukturyzacyjną w kwocie 13.419,29 zł. Z tą oceną zgodził się organ odwoławczy wyjaśniając dodatkowo, iż zaległości podatkowe wymienione we wniosku z dnia 12 listopada 2002 r. zostały określone ostatecznymi decyzjami Izby Skarbowej.