Działalność polegająca na połowie ryb w wodach morskich oraz działalność transportu morskiego i przybrzeżnego są odrębnie klasyfikowane. Zatem podmiot prowadzący wyłącznie działalność w zakresie rybołówstwa nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie transportu morskiego. Zgodnie zaś z par. 14 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 119 poz. 1259 ze zm./, preferencje przysługują przy sprzedaży oleju napędowego podmiotom wykonującym działalność gospodarczą w zakresie transportu morskiego i przybrzeżnego oraz transportu wodnego śródlądowego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w I Wydziale Izby Finansowej skarg kasacyjnych: 1/ Dyrektora Izby Skarbowej w Sz. 2/ "O." Sp. z o.o. w Sz. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 maja 2004 r. SA/Sz 1638/02 w sprawie ze skargi "O." Sp. z o.o. w Sz. na decyzję Izby Skarbowej w Sz. z dnia 19 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika i do przeniesienia na następny miesiąc oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe - uchyla punkt I i IV zaskarżonego wyroku i oddala skargę skarżącej Spółki od decyzji Izby Skarbowej w Sz. z dnia 19 czerwca 2002 r. (...), oddala skargę kasacyjną skarżącej Spółki, (...).
1. Wyrokiem z 12 maja 2004 r., SA/Sz 1638/02, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, po rozpoznaniu skargi "O." Sp. z o.o., stwierdził nieważność decyzji Izby Skarbowej w Sz. z 19 czerwca 2002 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego w Sz. z 7 marca 2002 r. w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, w pozostałej zaś części skargę oddalił.
2. Spółka cywilna "O." w składzie Janusz J., Roman Ch. i Joanna B. w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług VAT-7 za wrzesień 2001 r. wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie 742.423 zł, w tym kwotę do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 152.162 zł i kwotę do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 590.261 zł.
W wyniku przeprowadzonej kontroli w zakresie podatku od towarów i usług za wrzesień 2001 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w Sz. ustalił, że spółka w związku z bezpośrednią sprzedażą oleju napędowego armatorom łodzi lub kutrów rybackich zwiększyła podatek naliczony, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm., zwanej dalej ustawą o VAT/, o podatek akcyzowy zawarty w cenach zakupu tego oleju w łącznej kwocie 101.027 zł. Działaniem tym spółka naruszyła przepis par. 14 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 119 poz. 1259 ze zm./, który przewiduje dla podatników sprzedających olej napędowy i opałowy możliwość zwiększenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy, o kwotę podatku akcyzowego zawartego w cenach zakupu lub o kwotę podatku akcyzowego zapłaconego od importu tego oleju, w przypadku bezpośredniej sprzedaży oleju z przeznaczeniem do napędu silników okrętowych, podmiotom posiadającym środki transportu wodnego, wykonującym działalność gospodarczą w zakresie transportu morskiego i przybrzeżnego oraz transportu wodnego śródlądowego.
Ze zgromadzonych w toku kontroli materiałów dowodowych wynikało, że żaden z podmiotów, który we wrześniu 2001 r. nabył od spółki olej napędowy nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie transportu morskiego i przybrzeżnego lub transportu wodnego śródlądowego.
Spółka, po podpisaniu protokołu kontroli, w dniu 15 listopada 2001 r. złożyła deklarację korygującą VAT-7 za miesiąc wrzesień 2001 r., w której uwzględniła ustalenia kontroli i wykazała podatek naliczony zmniejszony o kwotę 101.027 zł, jednakże Pierwszy Urząd Skarbowy w Sz. uznał, że złożona korekta nie wywiera skutku prawnego, ponieważ dotyczy nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli podatkowej.
W toku kontroli stwierdzono także, że Spółka w zadeklarowanej do zwrotu na rachunek bankowy kwocie 152.162 zł nieprawidłowo ujęła kwotę 30.300 zł odpowiadającą wartości nominalnej bonów paliwowych otrzymanych od nabywców oleju napędowego będących podatnikami podatku rolnego, gdyż Spółka - na podstawie art. 21 ust. 3 i 4 ustawy o VAT - miała prawo do bezpośredniego zwrotu na rachunek bankowy nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do wysokości 22 procent całości obrotu opodatkowanego stawkami niższymi niż stawka określona w art. 18 ust. 1 tej ustawy, wynoszącej kwotę 19.524 zł oraz podatku naliczonego w wysokości 893 zł z tytułu zakupu towarów i usług zaliczanych do środków trwałych, co razem stanowi kwotę 20.417 zł. Pozostała część nadwyżki, w tym kwota odpowiadająca wartości nominalnej otrzymanych bonów paliwowych, podlegała rozliczeniu w następnym okresie rozliczeniowym.