Przepis art. 4b ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ może mieć zastosowanie także do podatku od czynności cywilnoprawnych. Oznaczać to będzie, że sprzedaż towarów dokonywana w składzie celnym i dotycząca towarów sprowadzonych tam z zagranicy, w stosunku do których nie powstał jeszcze obowiązek w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów powinna być traktowana jako sprzedaż poza obszarem Rzeczypospolitej Polskiej także dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych, co pozwoli uznać, że tego rodzaju transakcje nie podlegały temu podatkowi /por. art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych/ także w okresie od dnia 1 października 2002 r. do dnia wejścia w życie przepisu art. 2 pkt 5 tej ustawy wprowadzonego wymienioną nowelą z dnia 19 grudnia 2003 r. /Dz.U. 2004 nr 6 poz. 42/.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale II Izby Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 kwietnia 2004 r. I SA/Lu 470/03 w sprawie ze skargi "P.-K." Spółki Jawnej, T., Sz., Ś. z siedzibą w B.-P. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 21 lipca 2003 r. (...) w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych - oddala skargę kasacyjną.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 kwietnia 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uchylił decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 21 lipca 2003 r. w przedmiocie określenia "P.-K." spółce jawnej T., Sz., Ś. w B.-P. podatku od czynności cywilnoprawnej. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż, dokonując kontroli zaskarżonej decyzji pod względem jej zgodności z prawem /art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych - Dz.U. nr 153 poz. 1269 oraz art. 3 par. 1 powołanego prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/ zauważył na wstępie, że okoliczności faktyczne sprawy nie są sporne - w dniach 19 marca, 13 maja i 4 grudnia 2002 r. "P.-K." T., Sz., Ś. spółka jawna w B.-P. działając we własnym imieniu i na własny rachunek sprzedała na rzecz "P.-K. A." spółki z o.o. w B.-P. mrożone owoce, objęte procedurą składu celnego w składzie celnym w B.-P.
Sąd wyjaśnił, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych /Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ podatkowi temu podlegają, jak prawidłowo podano w zaskarżonej decyzji, między innymi umowy sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, przy czym - stosownie do art. 1 ust. 4 tej ustawy - podlegają one podatkowi /z zastrzeżeniem nie mającym znaczenia w niniejszej sprawie/, jeżeli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo też - rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na osobach fizycznych, osobach prawnych i jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej będących stronami czynności cywilnoprawnych /art. 4 pkt 1 i art. 5 ust. 1 powołanej ustawy/ i powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, w przypadku zaś, gdy płatnikami są nabywcy rzeczy przeznaczonych do przerobu lub odprzedaży - z chwilą wypłacenia należności /art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych/. Art. 10 ust. 2 pkt 2 wymienionej ustawy stanowi przy tym, że nabywca rzeczy jest płatnikiem podatku od umów sprzedaży, jeżeli nabywca kupuje te rzeczy do przerobu lub sprzedaży; w takiej sytuacji jest on, jako płatnik, obowiązany uzależnić wypłacenie należności od uprzedniego zapłacenia podatku /art. 10 ust. 3 tej ustawy/.
Z przytoczonych, jak i z pozostałych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wynika, aby jej stosowanie ograniczało się do czynności cywilnoprawnych dokonywanych w ramach - jak to określa skarżąca - obrotu nieprofesjonalnego, trafnie też wskazano w zaskarżonej decyzji, że w ustawie nie użyto pojęć "obrót profesjonalny" czy "obrót nieprofesjonalny" lub im bliskoznacznych. Dosłownie zatem ujmując zarzut strony w tym przedmiocie stwierdzić należy, że nie jest on uzasadniony.