Nieuprawnione są wywody skarżącej fundacji dotyczące konieczności stosowania wykładni rozszerzającej przepisów z uwzględnieniem humanitarnego i pozanormatywnego wymiaru działalności, dla której są tworzone fundacje.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Fundacji Biuro Obsługi Ruchu Inicjatyw Samopomocowych "B." z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 marca 2004 r. III SA 1968/02 w sprawie ze skargi Fundacji Biuro Obsługi Ruchu Inicjatyw Samopomocowych "B." z siedzibą w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 26 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy zwolnienia z obowiązku składania miesięcznych deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu - oddala skargę kasacyjną; (...).
Decyzją z dnia 26.06.2002 r. (...) Izba Skarbowa w W. w oparciu o przepisy art. 233 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej oraz art. 25 ust. 5 i art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W.-W. z dnia 11.03.2002 r. (...) odmawiającą Fundacji Biuro Obsługi Ruchu Inicjatyw Samopomocowych "B." uwzględnienia wniosku w sprawie zwolnienia z obowiązku składania miesięcznych deklaracji CIT-2.
W uzasadnieniu wskazano, że Fundacja prośbę o zwolnienie z obowiązku składania miesięcznych deklaracji CIT-2 w 2002 r. uzasadniła tym, że w ramach działalności statutowej prowadzi działalność oświatową i społeczną i jednocześnie nie prowadzi działalności gospodarczej.
Urząd Skarbowy W.-W. odmówił uwzględnienia wniosku, stwierdzając, że cele statutowe Fundacji nie są tożsame z celami wynikającymi z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Izba Skarbowa w W. podzieliła to stanowisko. Stwierdziła, że w statucie fundacji "B." jako cel działalności nie została wymieniona ani działalność oświatowa ani pomoc społeczna. Wymienione w par. 7 pkt 3 Statutu jako jeden z celów "B." rozszerzenie wiedzy o organizacjach pozarządowych w Polsce i za granicą nie jest celem stricte oświatowym.
Cele statutowe Fundacji nie są tożsame z celami wynikającymi z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do skorzystania ze zwolnienia podatkowego.
Fundacja nie ma więc uprawnienia do ubiegania się na podstawie art. 25 ust. 5 ustawy o zwolnienie z obowiązku składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu /straty/.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca fundacja wniosła o uchylenie decyzji Izby Skarbowej w W. W uzasadnieniu skargi podniosła, że zgodnie ze statutem Fundacja "B." do swych celów zalicza między innymi: wspieranie organizacji pozarządowych w ich działaniach na rzecz dobra publicznego, animowanie współpracy organizacji pozarządowych z samorządem i administracją rządową, rozszerzenie wiedzy o organizacjach pozarządowych, wspieranie rozwoju organizacji pozarządowych.
Cele te fundacja realizuje miedzy innymi poprzez przygotowanie i prowadzenie szkoleń, prowadzenie poradnictwa i konsultacji, organizowanie i udział w spotkaniach, prowadzenie działalności informacyjnej. Powyższy zakres działalności, zdaniem skarżącej, mieści się jak najbardziej w pojęciu "działalności oświatowej". Fundacja prowadzi też od 15 października 1994 roku Niepubliczną Placówkę Oświatową w zakresie aktywizacji zawodowej.
Uznając za słuszne stanowisko wyrażone w decyzji Izby Skarbowej, iż stosowanie zwolnień i ulg w systemie podatkowym przez urzędy podatkowe jest wyjątkiem, istotnym odstępstwem od zasady sprawiedliwości podatkowej. Skarżąca nie zgodziła się, że stosowanie tych zwolnień nie może się odbywać według wykładni rozszerzającej, a zatem wskazanie celów działalności fundacji powinno być dokonywane w sposób analizujący całość działalności statutowej.