Skarga kasacyjna na decyzję w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1999
Tezy

Uwzględnienie w decyzji podatkowej organu odwoławczego elementów, które nie były przedmiotem postępowania w pierwszej instancji, jest niezgodne z zasadą dwuinstancyjności postępowania.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w L. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 6 czerwca 2003 r. I SA/Lu 85/03 w sprawie ze skargi Michała K. na decyzję z dnia 15 stycznia 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 1999 - oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/8

Dyrektor Izby Skarbowej w L. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 6 czerwca 2003 r. I SA/Lu 85/03 opierając się na art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271/. W wyroku tym Sąd uchylił decyzję Izby Skarbowej w L. z 15 stycznia 2003 r.

Decyzja ta, wydana na podstawie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Izba, po rozpatrzeniu odwołania Michała K. od decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w L. z dnia 28 września 2001 r. w sprawie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. w kwocie 159.416,10 zł, zaległości podatkowej za ten rok w kwocie 54.949,17 zł i odsetek za zwłokę od tej zaległości w wysokości 48.179,10 zł;

- uchyliła zaskarżoną decyzję w całości,

- określiła wysokość podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. w kwocie 137.153,30 zł, zaległość w tym podatku w kwocie 9.174,40 zł oraz odsetki od nieterminowego uiszczanych zaliczek, liczonych na dzień wydania decyzji organu pierwszej instancji.

W zakresie objętym zarzutami skargi do NSA Organ odwoławczy nie uznał za koszt uzyskania przychodu części wydatków ponoszonych przez Spółkę Jawną "O." M. K., D. K. w L. związanych z wyjazdami mającymi na celu kontrolę szkół prowadzonych przez Spółkę w różnych regionach kraju.

Sporne wydatki dotyczyły właścicieli Spółki i osób z nimi współpracujących. Spółka ma zasięg ogólnopolski /w badanym roku placówki w 19 miastach Polski/. Tak więc zarządzenie i kontrola podległych jednostek nie byłaby możliwa bez wyjazdów wspólników bądź osób z nimi współpracujących do miejscowości, w których znajdowały się placówki szkoły.

Zdaniem Izby o możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje nie to, że podatnik faktycznie je poniósł, ale to, czy zostały one udokumentowane zgodnie z obowiązującymi przepisami. Tak więc możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodu uzależniona jest także od łącznego spełnienia przesłanek, tj. uzyskania przychodu, istnienia związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanym przychodem oraz od właściwego udokumentowania tego wydatku. Wymogi, jakie powinien spełniać dokument /dowód księgowy/ będący podstawą zapisu w księgach podatkowych reguluje par. 11 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/. W związku z tym Izba uznała za koszty uzyskania przychodu /ze względu na ich celowość/ poniesione wydatki na ogólną kwotę 7.731,04 zł /na podstawie przedłożonych dowodów/ na wyjazdy związane z zarządzaniem i kontrolą szkół - jednakże tylko te, które spełniają warunki określone w par. 11 ust. 4 ww. rozporządzenia.

Strona 1/8