Sprawa ze skargi Grupy "O..pl" S.A. w N.-S. na decyzje Izby Skarbowej w K. - Ośrodek Zamiejscowy w N.-S. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 1998 r. do grudnia 1999 r.~
Uzasadnienie strona 10/10

Nie sposób pominąć również i tego, że dopiero z dniem 1 stycznia 2003 r. do przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wprowadzono przepis art. 24b par. 1, uprawniający organy podatkowe i organy kontroli skarbowej przy rozstrzyganiu spraw podatkowych do pominięcia "podatkowych" skutków czynności prawnych dokonanych wyłącznie dla uzyskania korzyści o charakterze podatkowym. Nowelizacja ta ma niewątpliwie charakter normatywny, a nie jedynie wyjaśniający i potwierdza ona, że przed datą jej wejścia w życie praktyka taka pozbawiona była podstaw normatywnych /powołany przepis zakwestionowany zresztą został przed Trybunałem Konstytucyjnym przez Rzecznika Praw Obywatelskich i Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego z uwagi na to, że na jego podstawie zarzut "obejścia prawa" może być przedstawiony wszelkim czynnościom prawnym, które zmierzają do legalnego obniżenia zobowiązania podatkowego, co dla każdego podatnika stanowi istotę optymalizacji opodatkowania/.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny doszedł do przekonania, że decyzje organów administracji odmawiające stronie skarżącej prawa do stosowania stawki "0" procent przy legalnym eksporcie produkowanego przez nią sprzętu komputerowego za granicę wydane zostały z naruszeniem przepisu art. 18 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym a także, że naruszają one przepis art. 7 ust. 1 pkt 4 tej ustawy poprzez nieuzasadnioną ocenę działań podejmowanych przez skarżącą jako mających na celu obejście prawa podatkowego w sytuacji wyraźnie przedmiotowego, a nie podmiotowego charakteru zwolnienia określonego tym przepisem.

Już więc tylko z tej przyczyny decyzje organów obu instancji na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym należało uchylić.

Wskazane naruszenie przepisów prawa materialnego uzasadniające uchylenie decyzji organów obu instancji wyklucza potrzebę oceny tych zarzutów skargi, które dotyczą naruszenia przepisów procedury podatkowej.

Jedynie więc na marginesie podkreślić należy, mając na uwadze wynikające z przepisów art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej gwarancje prawne ochrony interesu jednostki, że podejmowane przez stronę skarżącą w porozumieniu z Ministerstwem Edukacji Narodowej działania, mające na celu objęcie sprzętu komputerowego przeznaczonego dla celów dydaktycznych zwolnieniem od cła i od podatku od towarów i usług od samego ich początku sygnalizowane były przez Ministerstwo Edukacji Narodowej /będące wręcz ich inicjatorem/ organom celnym właściwym w sprawie poboru cła oraz podatku od towarów i usług od importu i spotkały się z akceptacją. Świadczy o tym wyraźnie korespondencja pomiędzy Ministerstwem Edukacji Narodowej a Oddziałem Celnym w Gliwicach, Urzędem Celnym w Katowicach, Urzędem Celnym w Nowym Targu i Głównym Urzędem Ceł.

Późniejsze zatem zakwalifikowanie tych działań jako zmierzających do uchylenia się od opodatkowania uznać trzeba za naruszające zasadę zaufania wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej.

Mając to na uwadze, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ orzeczono, jak w sentencji.

O kosztach postępowania sądowego rozstrzygnięto na podstawie art. 55 ust. 1 powołanej wyżej ustawy.

Strona 10/10