1. W świetle art. 52 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ brak jest wystarczających podstaw do dopuszczenia w postępowaniu sądowoadministracyjnym dowodu z dokumentu, który w istocie ma charakter opinii biegłego.
2. Przepis art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ daje podstawę do zwrotu cła wówczas, gdy ze sprowadzonych surowców, półfabrykatów lub elementów kooperacyjnych został wytworzony wyrób o nowych cechach, który następnie był przedmiotem eksportu.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 25 września 2000 r. na rozprawie sprawy ze skargi "T." spółki z o.o. w W. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 13 lutego 1998 r. w przedmiocie odmowy zwrotu cła, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 oraz art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także - na podstawie art. 55 ust. 1 i 3 tej ustawy - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł na rzecz strony skarżącej sześćset trzydzieści trzy złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia 9 maja 2000 r. V SA 623/98 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi "T." spółki z o.o. w W. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 13 lutego 1998 r. nr (...) w przedmiocie odmowy zwrotu cła, na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wystąpił do Prezesa tego Sądu o rozpoznanie sprawy przez skład siedmiu sędziów ze względu na występujące w niej istotne wątpliwości prawne dotyczące wykładni art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ oraz art. 52 ust. 2 cytowanej ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
Wątpliwości prawne powstały na tle następującego stanu faktycznego sprawy:
Decyzją z dnia 5 listopada 1997 r. nr (...) Dyrektor Urzędu Celnego w W. odmówił uwzględnienia wniosku "T." spółki z o.o. w W. z dnia 4 lipca 1997 r. o zwrot należności celnych w części obejmującej cło uiszczone od importowanych ekstraktów kawy Iguacu 305 i Iguacu 060, wywiezionych następnie za granicę w postaci kawy instant w odmianach oznaczonych jako (...) Mocca na podstawie jednolitego dokumentu administracyjnego SAD nr (...) z dnia 20 czerwca 1997 r. Według twierdzeń wnioskodawcy, wymienione ekstrakty zostały zużyte przy wyrobie kawy instant jako mieszanka. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia powołano art. 104 Kpa oraz art. 80 ust. 1 prawa celnego oraz par. 1-3 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 31 sierpnia 1990 r. w sprawie trybu zwrotu należności celnych pobranych od towarów przywiezionych z zagranicy i zużytych przy wyrobie towarów wywiezionych w obrocie towarowym z zagranicą /Dz.U. nr 64 poz. 383/. W uzasadnieniu decyzji podkreślono, że opisany we wniosku proces, któremu poddawana była importowana kawa, ograniczał się jedynie do jej konfekcjonowania. To ustalenie znalazło potwierdzenie w wynikach badań wykonanych metodą chromatografii gazowej i spektrometrii mas, które nie wykazały różnic w pobranych do badań próbkach. Zaakcentowano również, iż dokonywany przez stronę proces mieszania kaw nie gwarantuje zachowania stałości procesu technologicznego i powtarzalności otrzymanej mieszanki.
W odwołaniu od powyższej decyzji "T." spółka z o.o. w W. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w części, w jakiej odmówiono zwrotu cła, podnosząc zarzut naruszenia art. 80 prawa celnego ze względu na nieprawidłową interpretację tego przepisu przez organ celny. Polegała ona na przyjęciu błędnego założenia, iż brak różnic w składzie chemicznym surowca /ekstraktów kaw Iguacu typ 060 i Iguacu typ 305/ poddanego odpowiednim procesom technologicznym /kawy (...) Mocca/ powoduje, że procesy, którym poddawane są te surowce, nie są "wyrobem towaru" w rozumieniu cytowanego przepisu, ale jedynie konfekcjonowaniem. Strona zarzuciła naruszenie art. 9, art. 10, art. 68, art. 77, art. 79 par. 1, art. 81 i art. 107 Kpa wskutek nieprawidłowo przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, przede wszystkim w wyniku zastosowania środka dowodowego w postaci ekspertyzy opracowanej przez Instytut Chemii Przemysłowej bez należytego poinformowania strony o tej okoliczności, mimo takiego obowiązku prawnego /art. 9 i art. 79 Kpa/.