Stosownie do przepisu art. 157 par. 1 Kpa organem właściwym do stwierdzenia nieważności orzeczenia wydanego przez Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy w przedmiocie odmowy przyznania poprzedniemu właścicielowi prawa własności czasowej /użytkowania wieczystego/ do gruntu na podstawie art. 7 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, jeżeli grunt stanowi własność gminy, jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Włodzimierza Skoniecznego prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie ze skargi Marii W.-B. i Agnieszki J. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 14 stycznia 1999 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego o odmowie przyznania własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej po rozpoznaniu (...) wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 2 lutego 2000 r., I SA 242/99, do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:
czy organem, o którym mowa w art. 157 par. 1 Kpa, właściwym do stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego wydanego przez Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie w przedmiocie odmowy przyznania byłym właścicielom prawa własności czasowej do nieruchomości warszawskiej, w przypadku, gdy została ona następnie skomunalizowana jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie czy Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast?
podjął następującą uchwałę:
Postanowieniem z dnia 2 lutego 2000 r. w sprawie I SA 242/99 skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego, rozpatrując skargę Marii W.-B. oraz Agnieszki J. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 14 stycznia 1999 r., (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego wydanego przez Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 29 września 1950 r. o odmowie przyznania poprzednim właścicielom prawa własności czasowej do gruntu warszawskiego, wystąpił o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów tego Sądu wątpliwości prawnej przedstawionej w sentencji uchwały.
Wątpliwość prawna powstała na tle następującego stanu faktycznego:
Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 10 października 1997 r. (...), wydaną na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 i par. 2 Kpa, art. 157 par. 1 i 2 Kpa i art. 158 par. 1 i 2 Kpa:
1) odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 29 września 1950 r. (...) w części dotyczącej nieruchomości stanowiącej według obowiązującego w dacie jego wydania planu zagospodarowania przestrzennego uchwalonego przez Naczelną Radę Odbudowy m.st. Warszawy w dniu 2 października 1948 r. tereny działek budowlanych, przeznaczone na urządzenie wspólnego ogrodu do użytku mieszkańców bloku budowlanego,
2) stwierdził, że w pozostałym zakresie decyzja Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 29 września 1950 r. (...) w określonej w aktach notarialnych części, dotyczącej lokali mieszkalnych nr 2, 3, 7, 8 i 9 oraz udziałów przypadających właścicielom tych lokali w części budynku i jego urządzeniach, które służą do użytku ogółu mieszkańców, a także gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste nabywcom tych lokali, wydana została z rażącym naruszeniem prawa, a w pozostałej części stwierdził jej nieważność.
Na skutek wniosku Marii W.-B. i Agnieszki J. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją z dnia 10 października 1997 r., w części oznaczonej pkt 1 /w całości/ oraz pkt 2 /w części dotyczącej braku stwierdzenia nieważności mimo stwierdzenia rażącego naruszenia prawa/, Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia 14 stycznia 1999 r. (...) wydaną na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa w związku z art. 127 par. 3 Kpa uchylił swoją decyzję z dnia 10 października 1997 r. w całości i przekazał sprawę Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w Warszawie jako właściwemu organowi do rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia administracyjnego z dnia 29 września 1950 r.
W motywach rozstrzygnięcia Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast powołał się na to, że przyjął, iż jest właściwy do rozpoznania tej sprawy, gdyż postanowieniem z dnia 1 lipca 1997 r. (...) Prezes Rady Ministrów rozstrzygnął spór kompetencyjny pomiędzy Samorządowym Kolegium Odwoławczym w Warszawie a Ministrem Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, którego kompetencje w zakresie objętym przedmiotowym sporem przejął z dniem 1 stycznia 1997 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. W postanowieniu tym orzeczono, że organem właściwym do stwierdzenia nieważności orzeczeń administracyjnych wydanych przez Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy w sprawie odmowy przyznania prawa własności czasowej /użytkowania wieczystego/ jest Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Postanowienie Prezesa Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1997 r. zapadło w sprawie indywidualnie oznaczonej nieruchomości warszawskiej stanowiącej obecnie mienie komunalne, podczas gdy według utrwalonego orzecznictwa przez Naczelny Sąd Administracyjny /wyroki z dnia: 20 stycznia 1998 r. IV SA 2005/96, 2 czerwca 1998 r. I SA 1504/97, 28 stycznia 1998 r. IV SA 164/96, 6 czerwca 1998 r. IV SA 1431/96, 6 lipca 1998 r. IV SA 567/98, 21 sierpnia 1998 r. IV SA 498/98/, jeżeli grunt stanowi mienie komunalne, właściwym do prowadzenia postępowania nadzorczego jest samorządowe kolegium odwoławcze.