Przepis art. 14 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ określa kilka specjalności instalacyjnych w zakresie sieci, instalacji i urządzeń.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie ze skargi Zdzisława G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 października 1999 r. (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nadającej uprawnienia budowlane po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2002 r. na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 20 listopada 2001 r. IV SA 1974/99 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:
Czy brzmienie przepisu art. 14 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ upoważnia organy administracji publicznej do nadawania uprawnień budowlanych we wszystkich specjalnościach tam wymienionych łącznie, czy też dopuszcza możliwość nadawania uprawnień w zakresie części specjalności tam wymienionych w zależności do posiadanego przez zainteresowanego wykształcenia?
podjął następującą uchwałę:
Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając skargę Zdzisława G. /IV SA 1974/99/ na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 października 1999 r., utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia 26 lipca 1999 r., którą stwierdzono z urzędu nieważność decyzji Wojewody S. z dnia 11 lipca 1997 r., nadającą Zdzisławowi G. - inżynierowi melioracji wodnych - uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności instalacyjnej, w zakresie zewnętrznych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych /sanitarnych i deszczowych/ - postanowieniem z dnia 20 listopada 2001 r., wystąpił o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wątpliwości prawnej przytoczonej w sentencji uchwały.
Przedstawiona wątpliwość prawna powstała w związku z następującym stanem faktycznym i prawnym sprawy.
Zdzisław G. tytuł inżyniera melioracji wodnych uzyskał 28 czerwca 1980 r., po ukończeniu studiów na Wydziale Melioracji Wodnych Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Występując o "dopuszczenie (...) do egzaminu na uprawnienia budowlane w zakresie specjalności zewnętrzne sieci wodociągowe, zewnętrzne kanalizacje sanitarne i deszczowe" skarżący wskazał, że decyzją Głównego Architekta Wojewódzkiego w S. z dnia 11 kwietnia 1986 r. stwierdzono posiadanie przez niego przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, tj. projektanta w specjalności wodno-melioracyjnej.
Po zdanym egzaminie Wojewoda S., powołując się na art. 13 ust. 1 pkt 2 i art. 14 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ - zwanej dalej Prawem budowlanym z 1994 r. oraz par. 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 30 grudnia 1994 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie /Dz.U. 1995 nr 8 poz. 38 ze zm./ - zwanego dalej rozporządzeniem z 1994 r., nadał Zdzisławowi G. uprawnienia budowlane w opisanym na wstępie zakresie.
W ocenie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzja Wojewody S. wydana została "z naruszeniem przepisów" art. 14 ust. 1 i ust. 3 pkt 3 Prawa budowlanego z 1994 r. oraz par. 3 ust. 1 i 2 rozporządzenia z 1994 r. - "wypełniając dyspozycję art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa". Ukończone bowiem przez Zdzisława G. studia wyższe nie mogły stanowić podstawy do uzyskania uprawnień budowlanych "w specjalności sanitarnej". Ich program nie obejmował "przedmiotów właściwych" w zakresie nadanych uprawnień, "tj. z zakresu instalacji i urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych i gazowych /poza "Gospodarką wodną" i "Zaopatrzeniem w wodę i kanalizację osiedli wiejskich"/".
Ponadto organ nadzoru zarzucił decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym "naruszenie" art. 14 ust. 1 pkt 4 Prawa budowlanego z 1994 r. poprzez ograniczenie nadanych uprawnień budowlanych "w specjalności instalacyjnej sanitarnej tylko w zakresie wodociągów i kanalizacji". Zdaniem Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego przepis ten wyraźnie i "nie przewidując odstępstw" określa nazwę i zakres specjalności, w jakiej nadawane są uprawnienia budowlane. Natomiast możliwość "dzielenia" specjalności istniała na gruncie przepisów obowiązujących przed 1994 r.