Skarga Edmunda I. na postanowienie Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej w przedmiocie niedopuszczalności odwołania po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający NSA postanowieniem w sprawie IV SA 2716/00, do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:~"Czy stwierdzenie uchybień, o których mowa w art. 26 ustawy o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./ oraz określenie ilości i wartości wyrobów i usług, których te uchybienia dotyczą
Tezy

Ilość i wartość wyrobów i usług, których dotyczą uchybienia wymienione w art. 26 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, organ Inspekcji Handlowej działający na podstawie ustawy z dnia 25 lutego 1985 r. o Inspekcji Handlowej /Dz.U. 1999 nr 105 poz. 1205 ze zm./, określa w drodze decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 27 ust. 1 powołanej ustawy o badaniach i certyfikacji.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanej do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie ze skargi Edmunda I. na postanowienie Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 8 września 2000 r. (...) w przedmiocie niedopuszczalności odwołania po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie IV SA 2716/00, do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

"Czy stwierdzenie uchybień, o których mowa w art. 26 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./ oraz określenie ilości i wartości wyrobów i usług, których te uchybienia dotyczą - następuje tylko w protokole z kontroli przeprowadzonej przez organ upoważniony do kontrolowania działalności przedsiębiorcy, stanowiącym czynność z zakresu administracji publicznej, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, czy też konieczne jest również wydanie w tym przedmiocie decyzji administracyjnej".

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/8

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 18 listopada 2002 r., IV SA 2716/00, na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, zwanej dalej ustawą o NSA, wystąpił o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów tego Sądu wątpliwości prawnych jakie powstały przy rozpoznawaniu skargi Edmunda I. na postanowienie Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 8 września 2000 r. stwierdzające, na podstawie art. 134 Kpa, niedopuszczalność odwołania.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia ustalono, że w toku przeprowadzonej kontroli w firmie skarżącego stwierdzono sprzedaż określonej ilości pustaków żużlobetonowych bez posiadania wymaganego certyfikatu na znak bezpieczeństwa, ani też świadectwa weryfikacji deklaracji zgodności, to jest z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./ zwanej dalej ustawą. Pismem z dnia 25 lipca 2000 r. zawiadomiono Urząd Skarbowy w M. o stwierdzonych uchybieniach oraz o ilości i wartości kwestionowanych wyrobów, zgodnie z trybem przyjętym w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 lipca 2000 r. w sprawie sankcji ekonomicznych za wprowadzenie do obrotu wyrobów podlegających oznaczeniu znakiem bezpieczeństwa, a nie oznaczonych tym znakiem lub nie spełniających innych wymagań, a także za wykonanie usług nie spełniających odpowiednich wymagań /Dz.U. nr 55 poz. 611/, zwanego dalej rozporządzeniem. Kontrolowanego przedsiębiorcę poinformowano o skierowaniu do urzędu skarbowego powyższego zawiadomienia oraz o obowiązku wpłaty do budżetu Państwa określonej sankcji ekonomicznej wynikającej bezpośrednio z przepisu prawa, to jest z art. 26 ust. 1 ustawy i pouczono o przysługującym prawie do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o NSA. Mimo tego pouczenia strona wniosła odwołanie do Głównego Inspektora Inspekcji Handlowej. Organ ten powołując się na art. 27 ust. 1 ustawy i uregulowania rozporządzenia wydanego na jej podstawie wywiódł, że organ kontroli nie wydaje decyzji administracyjnej, a w przypadku stwierdzenia uchybień zobowiązany jest jedynie do przekazania stosownego zawiadomienia do właściwego urzędu skarbowego oraz określenia w nim ilości oraz wartości wyrobów i usług, których te uchybienia dotyczą. Przedsiębiorca zobowiązany jest z mocy prawa do uiszczenia należnej kwoty do urzędu skarbowego bez wezwania, w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu kontroli. Zgodnie z art. 127 par. 1 Kpa odwołanie przysługuje wyłącznie od decyzji organu I instancji i wobec tego, jeżeli nie wydano takiej decyzji, odwołanie jest niedopuszczalne.

Z przedstawionych akt wynika, że w treści protokołu kontroli skierowanego do strony zostało zawarte pouczenie, o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, która winna być poprzedzona wezwaniem organu do usunięcia naruszenia prawa stosownie do wymagań art. 34 ust. 3 ustawy o NSA. Skarżący po doręczeniu pisma zawierającego wynik kontroli wniósł pismo określone jako "odwołanie", które zostało rozpoznane zaskarżonym postanowieniem.

Strona 1/8