Wydatki warunkujące wypłatę rekompensaty zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustawy /Dz.U. nr 103 poz. 446 ze zm./ mogą być poniesione i udokumentowane po dniu 31 grudnia 1995 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie ze skargi Stanisławy G. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (...) w przedmiocie odmowy wypłacenia rekompensaty na uzupełnienie wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe po rozpoznaniu (...) wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 23 października 1998 r. w sprawie I SA 498/98, do wyjaśnienia (...):
Czy poniesienie i udokumentowanie wydatków na cele, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991-1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446 ze zm./, warunkujące wypłacenie rekompensaty winno nastąpić najpóźniej w terminie do końca 1995 r., czy też osoba ubiegająca się o rekompensatę - po uprzednim złożeniu wniosku w ustawowym terminie - może dokonać wydatków na cele mieszkaniowe po tej dacie?
podjął następującą uchwałę:
Skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie ze skargi Stanisławy G. na decyzję Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 9 lutego 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy wypłacenia rekompensaty pieniężnej na cele mieszkaniowe, postanowieniem z dnia 23 października 1998 r. zwrócił się na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów NSA wątpliwości prawnej przytoczonej w sentencji uchwały.
Wątpliwość prawna powstała na tle następującego stanu faktycznego.
Wojewoda K. decyzją z dnia 25 czerwca 1997 r. odmówił wypłacenia Stanisławie G. rekompensaty pieniężnej na uzupełnienie wydatków poniesionych na cele mieszkaniowe, powołując jako podstawę art. 7 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji budownictwa mieszkaniowego w latach 1991 - 1995 oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 103 poz. 446 ze zm./, zwanej dalej ustawą. W uzasadnieniu tej decyzji podniesiono, że osoba ubiegająca się o wypłacenie rekompensaty musi spełniać wymogi przewidziane w art. 7 ust. 1, 2, 3 i 4 ustawy, natomiast Stanisława G. nie spełnia wymogów z art. 7 ust. 2, 3 i 4 ustawy, gdyż na dzień składania wniosku nie poniosła wydatków na cel wskazany w art. 7 ust. 2, a zatem nie była uprawniona do składania wniosku o rekompensatę. Organ orzekający podał, że gdyby nawet wydatki poniesione zostały do końca 1995 r. to kwota jaką wpłaciła na wkład budowlany do końca 1995 r. nie byłaby wystarczająca na wypłatę rekompensaty. Organ odwoławczy - Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast - decyzją z dnia 9 lutego 1998 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji i zajął stanowisko, że w myśl art. 7 ust. 4 ustawy warunkiem wypłacenia rekompensaty jest udokumentowanie przez wnioskodawcę wydatków na cele mieszkaniowe w kwocie nie niższej niż dwukrotna wysokość rekompensaty najpóźniej do końca 1995 r., gdyż w tym dniu upływał termin do składania wniosków o wypłatę rekompensaty.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Stanisława G. podniosła, że okolicznością, która bezpośrednio uniemożliwiała jej dokonanie odpowiedniej wpłaty była odmowa przyjęcia od niej wpłaty przez Spółdzielnię Mieszkaniową Pracowników Nauki w K., ponieważ Spółdzielnia nie uzyskała stosownego określenia warunków zabudowy. W tej sytuacji skarżąca nie ponosi winy za nie spełnienie warunku z art. 7 ust. 4 ustawy do końca 1995 r. Pierwszą ratę wniosła w grudniu 1996 r. Kolejną ratę wniosła 7 maja 1997 r. Pozbawienie jej rekompensaty narusza zasady współżycia społecznego.
W odpowiedzi na skargę Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast wnosił o jej oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji i podnosząc jednocześnie, że Stanisława G. dokonała pierwszej wpłaty na wkład budowlany do Spółdzielni Mieszkaniowej w kwocie 5.000 zł dopiero 30 grudnia 1996 r.