Uchwała rady gminy o przeznaczeniu do sprzedaży nieruchomości stanowiącej mienie komunalne w trybie przetargu może być zaskarżona do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Wiesława Czerwińskiego, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie ze skargi Jana A. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia 29 października 1999 r. (...) w przedmiocie sprzedaży działki, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2000 r. II SA/Kr 2519/99 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:
Czy dopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwałę rady gminy przeznaczającą do sprzedaży konkretną działkę, stanowiącą mienie komunalne, z równoczesnym określeniem sposobu sprzedaży w trybie przetargu ustnego nieograniczonego?
podjął następującą uchwałę:
Skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2000 r. II SA/Kr 2519/99 wystąpił, na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów NSA wątpliwości prawnych wyrażonych w pytaniu, czy dopuszczalna jest skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwałę rady gminy przeznaczającą do sprzedaży konkretną działkę, stanowiącą mienie komunalne, z równoczesnym określeniem sposobu sprzedaży w trybie przetargu ustnego nieograniczonego?
Wątpliwości prawne powstały przy rozpatrywaniu sprawy ze skargi Jana A., wniesionej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym, na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia 29 października 1999 r. (...). Uchwałą tą, wydaną na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 13 ust. 1, art. 37 ust. 1 i art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, Rada przeznaczyła do sprzedaży, w drodze przetargu ustnego nieograniczonego, działkę nr 1001/14 o powierzchni 470 m2, położoną we wsi P., stanowiącą własność Gminy W., objętą księgą wieczystą nr 13862. Gmina W. wydzierżawiała działkę, w latach 1993-1999, Leszkowi A., a następnie Janowi A. i Leszkowi A., którzy prowadzili na niej małą gastronomię /obiekt typu "Kontener"/. Ostatnia, z kolejnych umów dzierżawy działki, zawarta została w dniu 1 marca 1999 r., na okres jednego roku, od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 1999 r.
W dniu 8 listopada 1999 r. Jan A. zwrócił się do Rady Miejskiej w W. u z wezwaniem do uchylenia uchwały z dnia 29 października 1999 r. i przedłużenia umowy dzierżawy na okres 3 lat. Pismem z dnia 10 grudnia 1999 r. Przewodnicząca Rady Miejskiej w W. u powiadomiła Jana A., że Komisje Rady Miejskiej "stwierdziły brak zasadności uchylenia uchwały, tym bardziej że Zarząd zgodnie z postanowieniem Rady podjął działania zmierzające do zbycia działki".
W dniu 23 grudnia 1999 r. Jan A. zaskarżył wymienioną uchwałę z dnia 29 października 1999 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego wnosząc o jej uchylenie oraz "spowodowanie utrzymania w mocy prawnej umowy dzierżawy z dnia 13.08.1993 r. na okres 10 lat". Skarżący zarzucił naruszenie:
1/ art. 2, art. 32 i art. 76 Konstytucji RP "poprzez nieprzestrzeganie zasad sprawiedliwości społecznej, dyskryminowanie /dzierżawców/ w życiu gospodarczym i społecznym",
1/ przepisów kodeksu cywilnego poprzez nierespektowanie umów ustnych,
1/ przepisów ustawy o samorządzie gminnym poprzez niekonsultowanie sprawy z radą sołecką.
Odpowiadając na skargę Jana A. Gmina W. wniosła o jej oddalenie jako nieuzasadnionej podkreślając, że Rada Miejska nie ma możliwości, poza określonymi w ustawie przypadkami, zbycia gminnej nieruchomości bez przetargu. Stąd mimo wieloletniej dzierżawy "wymuszanie na władzach Gminy sprzedaży przedmiotowej działki bez przetargu jest naganne i nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących przepisach".