W sprawie o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną wydaną przed dniem 27 maja 1990 r. w przedmiocie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży znajdujących się na nim budynków, z zaliczeniem na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste oraz ceny sprzedaży budynków wartości mienia nieruchomego pozostawionego za granicą, w zakresie dotyczącym tego zaliczenia właściwy jest terenowy organ rządowej administracji ogólnej także wtedy, gdy grunt stał się mieniem gminy /art. 5 pkt 21 dział I lit. "o" ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej W. Skoniecznego w sprawie I SA 1212/95 ze skargi Leokadii K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 22 czerwca 1995 r. w przedmiocie uchylenia decyzji Zarządu Miasta O. o odmowie wznowienia postępowania w sprawie sprzedaży domu jednorodzinnego i ustanowienia prawa użytkowania wieczystego gruntu z zaliczeniem wartości mienia pozostawionego za granicą oraz o umorzeniu postępowania I instancji, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 1997 r. na posiedzeniu jawnym następujących wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 12 czerwca 1996 r. do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:
Jaki organ administracji publicznej organ samorządu terytorialnego czy rządowej administracji ogólnej jest właściwy w sprawie wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną wydaną przed 27 maja 1990 r. w przedmiocie oddania gruntu w użytkowanie wieczyste i sprzedaży znajdujących się na nim budynków z zaliczeniem na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste oraz ceny sprzedaży budynków wartości mienia nieruchomego pozostawionego za granicą /art. 81 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, jeżeli grunt z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ stał się z mocy prawa własnością gminy?
podjął następującą uchwałę:
Postanowieniem z dnia 12 czerwca 1996 r., wydanym w sprawie I SA 1212/95, skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, rozpatrując skargę Leokadii K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 22 czerwca 1995 r. nr SKO-722-30/95 w przedmiocie uchylenia decyzji Zarządu Miasta O. o odmowie wznowienia postępowania w sprawie sprzedaży domu jednorodzinnego i ustanowienia prawa wieczystego użytkowania gruntu na rzecz Konstantego J. z zaliczeniem wartości mienia pozostawionego za granicą oraz w przedmiocie umorzenia postępowania I instancji, postanowił wystąpić do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów tego Sądu wątpliwości prawnej przedstawionej w sentencji uchwały.
Powyższa wątpliwość powstała na tle następującego stanu faktycznego:
Prokurator Wojewódzki w (...) złożył w dniu 15 lipca 1994 r. wniosek do Burmistrza Miasta O. o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Wydziału Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej Powiatowej Rady Narodowej w O. z dnia 14 listopada 1966 r. nr GKMT.4/125/66 w sprawie sprzedaży Konstantemu J. domu jednorodzinnego i ustanowienia na jego rzecz prawa użytkowania wieczystego działki przy ul. K. nr 19 w O. Jako podstawę wznowienia Prokurator wskazał wydanie decyzji z naruszeniem prawa, przedstawiony bowiem przez nabywcę nieruchomości dokument w postaci opisu mienia pozostawionego za granicą, na którego podstawie wartość tego mienia została zaliczona na poczet ceny sprzedaży domu oraz opłat za użytkowanie wieczyste gruntu, okazał się fałszywy /art. 145 par. 1 pkt 1 Kpa/. Z uzyskanej w 1994 r. przez Konsulat Generalny RP w (...) fotokopii duplikatu opisu mienia pozostawionego przez Konstantego J. wynika, że nie był on właścicielem domu. Jednakże z powodu przedawnienia ścigania Prokurator wskazywał art. 145 par. 3 Kpa, przy czym jednocześnie ze względu na upływ czasu w rozumieniu art. 146 par. 1 Kpa nie wnosił o uchylenie kwestionowanej decyzji.
Zarząd Miasta O. decyzją z dnia 20 kwietnia 1995 r. odmówił wznowienia postępowania, uznawszy, iż w świetle materiału dowodowego sfałszowanie opisu mienia nie jest oczywiste, a wznowienie postępowania nie jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia albo poważnej szkody dla interesu społecznego. Ponadto organ stwierdził, iż uchyleniu kwestionowanej decyzji sprzeciwia się 10-letni upływ czasu.
W wyniku odwołania złożonego przez Prokuratora oraz przez Leokadię K. córkę Konstantego J. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (...) decyzją z dnia 22 czerwca 1995 r. nr SKO-722-30/95 uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie I instancji. W ocenie Kolegium, zgodnie z art. 5 pkt 21 dział I lit. "o" ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./, sprawy zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego za granicą na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste lub ceny sprzedaży nieruchomości przeszły w dniu 27 maja 1990 r. do właściwości rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. W związku z tym właściwy do rozpoznania wniosku Prokuratora o wznowienie postępowania był Kierownik Urzędu Rejonowego w O., a nie Zarząd Miasta. Jednocześnie Kolegium zwróciło uwagę, iż decyzja została nieprawidłowo podpisana przez Burmistrza, a nie przez cały Zarząd Miasta.