1. Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ organ Policji może odstąpić od uzasadnienia postanowienia w przedmiocie opinii w sprawie wydania cudzoziemcowi karty stałego pobytu.
2. Odstąpienie przez organ Policji, na podstawie wskazanego w pkt 1 uchwały przepisu, od uzasadnienia postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa nie ogranicza kompetencji Sądu do badania wszystkich okoliczności, które mają znaczenie dla kontroli legalności zaskarżonego aktu.
Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem S. Trautsolta, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie V SA 394/97 ze skargi Arsima B. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia 27 listopada 1996 r. w przedmiocie wyrażenia opinii o braku podstaw do wydania karty stałego pobytu, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 1998 r. na posiedzeniu jawnym następującej wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 7 stycznia 1998 r. do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:
a/ Czy art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ zezwala organom Policji na odstąpienie od uzasadnienia postanowienia w przedmiocie opinii w sprawie wydania cudzoziemcowi karty stałego pobytu?
b/ W przypadku twierdzącej odpowiedzi na przedstawione wyżej pytanie - czy okoliczności faktyczne stanowiące podstawę odmowy uzasadnienia postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa podlegają kontroli sądu administracyjnego?
podjął następującą uchwałę:
Postanowieniem z dnia 7 stycznia 1998 r. skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w sprawie ze skargi Arsima B. na postanowienie Komendanta Głównego Policji w przedmiocie wyrażenia opinii o braku podstaw do wydania karty stałego pobytu, wystąpił o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wątpliwości prawnych przedstawionych na wstępie.
Wątpliwości prawne powstały na tle następującego stanu faktycznego:
Postanowieniem z dnia 3 września 1996 r. nr PC-122/96, wydanym na podstawie art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemcach /Dz.U. 1992 nr 7 poz. 30 ze zm./ oraz art. 106 par. 5 Kpa, Komendant Wojewódzki Policji w (...) zaopiniował negatywnie podanie Arsima B. - obywatela Jugosławii o wydanie zezwolenia na stały pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w postaci karty stałego pobytu. Na podstawie art. 126 i 107 par. 5 Kpa w związku z art. 22 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach organ orzekający odstąpił od uzasadnienia postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa.
Po rozpatrzeniu zażalenia Arsima B. na to postanowienie Komendant Główny Policji postanowieniem z dnia 27 listopada 1996 r. nr (...) utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie i - powołując te same przepisy prawne - podobnie jak organ i instancji odstąpił od uzasadnienia postanowienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Arsim B. wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia Komendanta Głównego Policji, zarzucając, że odstąpienie od uzasadnienia postanowienia stanowi rażące naruszenie prawa. Podniósł też, że w Polsce przebywa od kilkunastu lat, ożenił się z Polką i zamierza na stałe zamieszkać w Polsce, a w ostatnim czasie rozpoczął działalność gospodarczą w formie spółki prawa handlowego. Podkreślił dodatkowo, że nie był karany oraz nigdy nie odmówiono mu wizy. Powołując się na te okoliczności, skarżący podał, że organy Policji nie miały podstaw do uznania go za człowieka zagrażającego bezpieczeństwu Państwa oraz do odmowy na tej podstawie uzasadnienia wydanych postanowień i w konsekwencji pozbawienia prawa do obrony.
W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Policji wniósł o jej oddalenie stwierdzając, że podstawę sformułowania negatywnej opinii w sprawie wydania skarżącemu karty stałego pobytu stanowiły materiały uzyskane z Urzędu Ochrony Państwa, które zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ mogą być ujawnione na żądanie sądu lub prokuratora, lecz jedynie w celu ścigania karnego. Komendant Główny Policji nie zgodził się z twierdzeniem skarżącego, że odstąpienie od uzasadnienia postanowienia stanowi naruszenie prawa, zwracając uwagę, że taką możliwość przewiduje art. 22 ust. 1 ustawy o cudzoziemcach oraz art. 126 w związku z art. 107 par. 5 Kpa. W konkluzji Komendant Główny Policji stwierdził, że utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia, wydanego na podstawie tajnych materiałów Urzędu Ochrony Państwa, które wyłączono z teczki akt administracyjnych, było w pełni uzasadnione.