Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Waldemara Grudzieckiego prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania Tadeusza K. od decyzji Dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych w G. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za samowolne zajęcie pasa drogowego po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2001 r. na posiedzeniu jawnym pytań prawnych pełnego składu SKO w O., zgłoszonych na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:~1/ Czy wybudowanie w pasie drogowym obiektu, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, tj. nie związanego z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu na podstawie pozwolenia budowlanego, wydanego po uprzednim uzgodnieniu z zarządcą drogi projektu lokalizacji tego obiektu, stanowi w rozumieniu par. 11 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ samowolne zajęcie pasa drogowego,~2/ czy w razie uznania, że wybudowanie w pasie drogowym obiektu nie związanego z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu w okolicznościach opisanych w pytaniu 1 stanowi samowolne zajęcie pasa, dopuszczalne jest zastosowanie art. 36 oraz art. 40 ust. 4 wyżej powołanej ustawy?~podjął następującą uchwałę:
Tezy

1. W razie samowolnego zajęcia pasa drogowego dopuszczalne jest pobranie kary pieniężnej, o której mowa w art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838/, pomimo że zarządca drogi nie orzekł o przywróceniu pasa drogowego do stanu poprzedniego na podstawie art. 36 tej ustawy.

2. Odmówić udzielenia odpowiedzi na pytanie pierwsze.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Waldemara Grudzieckiego prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania Tadeusza K. od decyzji Dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych w G. z dnia 27 kwietnia 2000 r. (...) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za samowolne zajęcie pasa drogowego po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2001 r. na posiedzeniu jawnym pytań prawnych pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., zgłoszonych na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:

1/ Czy wybudowanie w pasie drogowym obiektu, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./, tj. nie związanego z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu na podstawie pozwolenia budowlanego, wydanego po uprzednim uzgodnieniu z zarządcą drogi projektu lokalizacji tego obiektu, stanowi w rozumieniu par. 11 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ samowolne zajęcie pasa drogowego,

2/ czy w razie uznania, że wybudowanie w pasie drogowym obiektu nie związanego z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu w okolicznościach opisanych w pytaniu 1 stanowi samowolne zajęcie pasa, dopuszczalne jest zastosowanie art. 36 oraz art. 40 ust. 4 wyżej powołanej ustawy?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/3

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. na wniosek składu orzekającego tego Kolegium rozpatrującego odwołanie Tadeusza K. od decyzji dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych w G., wystąpiło na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ z pytaniami prawnymi przytoczonymi w sentencji uchwały.

W uzasadnieniu uchwały Kolegium został przedstawiony następujący stan faktyczny i prawny:

Dyrektor Zarządu Dróg Powiatowych w G. decyzją z dnia 27 kwietnia 2000 r., (...) nałożył na Tadeusza K. karę pieniężną w kwocie 2.086,90 zł za zajęcie bez zezwolenia pasa drogowego na ulicy W. 3 w G. pod schody do kantoru wymiany walut. Jako podstawę prawną decyzji organ wskazał przepisy art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./. W odwołaniu od tej decyzji Tadeusz K. zakwestionował ustalenie, iż dokonał zajęcia pasa drogowego bez zezwolenia. Podniósł, że przed przystąpieniem do budowy schodów uzyskał pozwolenie na ich budowę wydane przez właściwy organ w sprawach budowlanych, a ponadto projekt wybudowania schodów do kantoru został zaakceptowany przez ówczesnego zarządcę drogi - Urząd Rejonowy w G., co powinno być traktowane jako zezwolenie zarządcy drogi na zajęcie pasa drogowego.

W takim stanie sprawy Kolegium powzięło wątpliwości, co do tego, jakie zezwolenie zarządcy drogi było wymagane: czy zezwolenie na lokalizowanie w pasie drogowym urządzeń lub obiektów nie związanych z gospodarką drogową lub potrzebami ruchu, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, czy zezwolenie na prowadzenie robót w pasie drogowym, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych /w brzmieniu tego przepisu w czasie budowy schodów/. Zdaniem Kolegium, w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy, wymagane było zezwolenie, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, ponieważ schody są obiektem i ich wybudowanie wymagało lokalizacji. Wyjaśnienie tej kwestii prawnej, w ocenie Kolegium ma znaczenie z tego względu, że o ile w sprawie zezwolenia, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych zarządca drogi "występuje wyłącznie jako organ zezwalający na określone działanie", o tyle w przypadku zezwolenia, o którym mowa w art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych, zarządca drogi "występuje jako organ uzgadniający w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na budowę obiektu". Jeśli więc wymagane było zezwolenie zarządcy drogi na lokalizację obiektu /art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych/, to powstaje kwestia, czy można uznać, że nastąpiło samowolne zajęcie pasa drogowego w sytuacji, gdy w pasie drogowym został wybudowany obiekt nie związany z gospodarka drogową lub potrzebami ruchu na podstawie pozwolenia na budowę wydanego w uzgodnieniu z zarządcą drogi ale bez zezwolenia tegoż zarządcy na zajęcie pasa drogowego wyrażonego w formie decyzji. Kolegium ma więc wątpliwość, czy adnotację zarządcy drogi o uzgodnieniu budowy schodów w pasie drogowym uzyskaną w fazie ubiegania się o pozwolenie na budowę można utożsamiać z zezwoleniem na zajęcie pasa drogowego.

Strona 1/3