Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania (...) Zarządu Dróg Wojewódzkich w P. Rejonu Dróg Wojewódzkich w Z. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sz. w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na wycięcie 55 szt. drzew liściastych rosnących przy drodze wojewódzkiej nr 190 w gminie Sz. po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2002 r. na posiedzeniu jawnym pytań prawnych pełnego składu SKO w P., zgłoszonych na podstawie art. 22 ust. 1 i 4 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856/, o następującym brzmieniu:~Czy przepis par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ stanowi samoistną podstawę wydania decyzji przez zarząd gminy zezwalającej na usunięcie drzew w pasie drogowym, czy decyzję w tej sprawie wydaje na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, do spraw wszczętych po 30 września 2001 r. na podstawie art. 47e ust. 1 ustawy o ochronie przyrody /Dz.U. 2001 nr 99 poz. 1079 ze zm./
Tezy

Przepis par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ nie stanowi podstawy do wydania przez zarząd gminy decyzji zezwalającej na usunięcie drzew w pasie drogowym i nie wyłącza w takiej sprawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./.

Przewidziany w przepisie par. 17 ust. 1 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 1 uchwały, plan wyrębu drzew w pasie drogowym stanowi dowód w rozumieniu przepisów rozdziału 4 kodeksu postępowania administracyjnego i podlega ocenie organu prowadzącego postępowanie administracyjne w sprawie o zezwolenie na usunięcie drzew.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania (...) Zarządu Dróg Wojewódzkich w P. Rejonu Dróg Wojewódzkich w Z. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sz. z dnia 23 lipca 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na wycięcie 55 szt. drzew liściastych rosnących przy drodze wojewódzkiej nr 190 w gminie Sz. po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2002 r. na posiedzeniu jawnym pytań prawnych pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P., zgłoszonych na podstawie art. 22 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856/, o następującym brzmieniu:

Czy przepis par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ stanowi samoistną podstawę wydania decyzji przez zarząd gminy zezwalającej na usunięcie drzew w pasie drogowym, czy decyzję w tej sprawie wydaje na podstawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, do spraw wszczętych po 30 września 2001 r. na podstawie art. 47e ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. 2001 nr 99 poz. 1079 ze zm./ - wójt, burmistrz, prezydent miasta?

W przypadku, gdy organem właściwym do wydania decyzji jest wójt, burmistrz, prezydent miasta - czy uzgodnienia przewidziane w przepisie par. 17 ust. 1 cyt. rozporządzenia stanowią dowód w rozumieniu przepisów rozdziału 4 kodeksu postępowania administracyjnego i podlegają ocenie organów prowadzących w tych sprawach postępowanie administracyjne?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/8

Zgromadzenie Ogólne Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P., uchwałą (...) z dnia 26 października 2001 r. wydaną na podstawie art. 22 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856/, wystąpiło do Naczelnego Sądu Administracyjnego z przedstawionymi na wstępie pytaniami prawnymi. Wątpliwości prawne zawarte w tych pytaniach pojawiły się w związku z rozstrzyganiem w dniu 18 września 2001 r. przez Kolegium sprawy o (...) z odwołania (...) Zarządu Dróg Wojewódzkich w P. Rejonu Dróg Wojewódzkich w Z. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy Sz. z dnia 23 lipca 2001 r. (...) odmawiającej wydania zezwolenia na wycięcie 55 drzew liściastych rosnących przy drodze wojewódzkiej nr 190 w gminie Sz. Stan faktyczny i prawny sprawy rozstrzyganej przez Kolegium przedstawiał się następująco.

W dniu 6 lipca 2001 r. (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w P. Rejon Dróg Wojewódzkich w Z. wystąpił do Urzędu Miasta i Gminy w Sz. z wnioskiem o wydanie zezwolenia na wycięcie - jak wspomniano - 55 drzew liściastych na koronie drogi wojewódzkiej nr 190 w gminie Sz., stanowiących zdaniem wnioskodawcy szczególne zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego z tego powodu, że rosną one w odległości do 0,5 m od krawędzi jezdni. Do wniosku dołączono wykaz drzew przeznaczonych do wycinki oraz pismo Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody, stwierdzające brak uzgodnienia w tym zakresie.

W dniu 23 lipca 2001 r. Burmistrz Miasta i Gminy Sz. wydał decyzję odmawiającą zezwolenia na wycięcie wspomnianych drzew. W uzasadnieniu decyzji organ orzekający podał, iż zgodnie z par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./, plan wyrębu drzew w pasie drogowym musi uzyskać pozytywną opinię Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody. W związku z tym, iż przedstawiony plan wyrębu nie posiadał pozytywnej opinii Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody, brak było podstaw do wydania decyzji zezwalającej na dokonanie wycinki drzew.

W odwołaniu od powyższej decyzji (...) Zarząd Dróg Wojewódzkich w P. Rejon Dróg Wojewódzkich w Z. podniósł, iż jest odpowiedzialny nie tylko za należyte utrzymanie tychże dróg, ale również za bezpieczeństwo ruchu drogowego. Dlatego biorąc pod uwagę, iż drzewa przeznaczone do wycinki rosną w odległości zaledwie 0,5 m od krawędzi jezdni, stanowiąc duże zagrożenie w ruchu drogowym, koniecznym jest wycięcie tych drzew niezależnie od ich stanu zdrowotnego. Odwołujący się wskazał również na obowiązek zachowania skrajni poziomej min. 0,5 m wynikającej z rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. /Dz.U. nr 43 poz. 430/, a także na wieloletnie zaniedbania w zadrzewieniu przydrożnym.

Skład orzekający Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P., rozstrzygając przedstawioną sprawę, powziął istotne wątpliwości co do wykładni przepisu par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./. Przepis ten stwierdza bowiem, iż plan wyrębu drzew w pasie drogowym sporządza zarząd drogi w uzgodnieniu z wojewódzkim konserwatorem przyrody oraz właściwym zarządem gminy, który w razie uznania konieczności usunięcia określonych drzew wyda na to zezwolenie. Pierwsza wątpliwość wynikająca z analizy przepisu dotyczy więc - zdaniem Kolegium - właściwości organu wydającego zezwolenie na usunięcie drzew. Powoływany przepis rozporządzenia wskazuje bowiem na zarząd gminy jako organ właściwy do wydania zezwolenia. Z kolei art. 48 ust 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, a do spraw wszczętych po 30 września 2001 r. - art. 47e ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. 2001 nr 99 poz. 1079 ze zm./, stwierdza, że usunięcie drzew i krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić za zezwoleniem wójta, burmistrza. albo prezydenta miasta. Wątpliwości składu orzekającego dotyczą zatem charakteru powołanego przepisu par. 17 ust. 1 rozporządzenia z dnia 24 stycznia 1986 r. Sformułowanie tego przepisu może wskazywać, zdaniem Kolegium, iż jest to lex specialis w stosunku do art. 48 ust. 2 ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska, a do spraw wszczętych po 30 września 2001 r. do art. 47e ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody, gdyż powoływany przepis rozporządzenia dotyczy wyłącznie zezwoleń na usunięcie drzew i krzewów w pasie drogowym, określając odmienną właściwość rzeczową organu. Jednakże przepis ten tak właśnie rozumiany stoi - w ocenie Kolegium - w jawnej sprzeczności z konstytucyjną zasadą nakładania na organy samorządu obowiązków w drodze ustawowej. W ocenie Kolegium wydaje się także, iż upoważnienie ustawowe, wynikające z art. 37 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ zostało w tym przypadku przekroczone.

Strona 1/8