Jeśli z nieruchomości objętej na wniosek jej właściciela podziałem wydzielone zostały grunty pod drogi, to stosownie do postanowień art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami przeszły one z mocy prawa na własność gminy z dniem, w którym decyzja o podziale stała się ostateczna. Tak więc z chwilą kiedy decyzja o podziale nieruchomości stała się ostateczna własność części gruntu wydzielonego z niej pod drogi przeszła z mocy prawa z dotychczasowego właściciela na właściwą miejscowo gminę. Zatem właściciel nieruchomości objętej podziałem nie może być zobowiązany do ponoszenia opłat adiacenckich od nieruchomości, która w momencie, kiedy zaistniała okoliczność uprawniająca organ administracyjny do wszczęcia postępowania w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej /decyzja o podziale, w wyniku którego wzrosła wartość nieruchomości stała się ostateczna/ na podstawie art. 98 ust. 4 ustawy, nie stanowiła już jego własności lecz własność gminy. W takim przypadku obowiązek poniesienia opłaty adiacenckiej co do działki, która przeszła na własność gminy, w ogóle nie istnieje. Przyjęcie odmiennego stanowiska powodowałoby, że właściciel poddanej podziałowi nieruchomości nie dość, że zostałby pozbawiony własności gruntów wydzielonych w wyniku podziału pod drogi, ale do tego byłby jeszcze obciążony opłatą związaną z wątpliwym wzrostem wartości gruntu wydzielonego pod drogi, który przy tym stanowi własność gminy.
Z tych względów należało dojść do wniosku, że obowiązek ponoszenia opłaty adiacenckiej, o której mowa w art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ciąży na osobie będącej właścicielem nieruchomości w dniu, w którym decyzja organu gminy, zatwierdzająca projekt podziału tej nieruchomości stała się ostateczna. Natomiast wartość nieruchomości po podziale dla potrzeb ustalenia opłaty adiacenckiej, o której mowa w art. 98 ust. 4 tej ustawy ustala się z pominięciem działek gruntu wydzielonych pod drogi, które przechodzą z mocy prawa na własność gminy.
W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 18 ust. 2 i art. 50 ustawy o NSA podjął uchwałę jak w sentencji.