Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem W. Czerwińskiego, prokuratora Prokuratury Wojewódzkiej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie z odwołania Andrzeja Ż. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 14 marca 1997 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 1998 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:
Czy przepis art. 82 ust. 2 obecnie obowiązującej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ może i powinien stanowić prawną podstawę rozpoznania wniosku złożonego w trybie uchwały nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. w sprawie oddania niektórych terenów na obszarze m.st. Warszawy w wieczyste użytkowanie /M.P. nr 6 poz. 18/, czy też postępowanie to powinno ulec umorzeniu?
podjął następującą uchwałę:
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, działając na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, podjął w dniu 12 grudnia 1997 r. uchwałę w sprawie wystąpienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym przedstawionym na wstępie.
W uzasadnieniu uchwały przytoczono następujący stan faktyczny sprawy:
Nieruchomość położona w Warszawie przy ul. W. nr 50, oznaczona numerem hip. (...), zabudowana budynkiem wielomieszkaniowym /30 lokali/, przeszła na własność Gminy m.st. Warszawy na podstawie art. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/. Dotychczasowi właściciele tej nieruchomości nie złożyli wniosku o ustanowienie na ich rzecz własności czasowej w trybie art. 7 ust. 1 powołanego dekretu. Wnioskiem z dnia 30 lipca 1965 r. spadkobierczyni byłego właściciela nieruchomości Janina Ż. zgłosiła żądanie ustanowienia użytkowania wieczystego na rzecz spadkobierców na zasadzie par. 2 ust. 1 powołanej uchwały nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. Decyzją z dnia 13 kwietnia 1966 r. nr GM.GT-4/381/66 Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa - (...) nie uwzględniono wniosku o ustanowienie użytkowania wieczystego, powołując się na inne przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z dnia 31 października 1995 r., po rozpoznaniu wniosku Andrzeja Ż., jednego z następców prawnych byłych właścicieli, na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa stwierdziło nieważność wyżej podanej decyzji Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa - (...) z dnia 13 kwietnia 1966 r.
W powyższym stanie faktycznym /wobec wyeliminowania z obrotu prawnego decyzji z dnia 13 kwietnia 1966 r./ wyłoniła się konieczność rozpoznania wniosku z dnia 30 lipca 1965 r., złożonego przez Janinę Ż., o ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz byłych właścicieli w trybie powołanej uchwały nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r.
Decyzją Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 14 marca 1997 r. (...) umorzono postępowanie w sprawie dotyczącej rozpatrzenia wniosku złożonego przez Janinę Ż., uznając postępowanie za bezprzedmiotowe. W ocenie tego organu, samoistna Uchwała nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r. nie może być podstawą prawną wydania decyzji administracyjnej, wobec czego wszczęte w 1965 r. postępowanie należało umorzyć.
Rozpoznając odwołanie Andrzeja Ż. od decyzji z dnia 14 marca 1997 r., skład orzekający Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie, po ustaleniu, że byli właściciele nie zgłosili wniosku w trybie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r., ale dopiero w 1965 r. na podstawie uchwały nr 11 Rady Ministrów z dnia 27 stycznia 1965 r., powziął wątpliwości związane z oceną prawną zgłoszonego roszczenia. Wprawdzie wniosek został zgłoszony w dniu 30 lipca 1965 r. /na zasadzie uchwały/, lecz skoro do jego rozpoznania dochodzi w 1997 r., to należałoby rozważyć, czy w sprawie ma zastosowanie art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./. Ten przepis bowiem dopuszcza ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz poprzednich właścicieli /w określonych warunkach/, którzy zgłosili wnioski w tym przedmiocie w terminie do dnia 31 grudnia 1988 r.