Odmowa uzgodnienia decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu przez wojewódzkiego konserwatora zabytków w odniesieniu do obszarów objętych ochroną konserwatorską /art. 40 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ oznacza, że nie można ustalić dla zamierzonej inwestycji warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej W.Grudzieckiego w sprawie z odwołania Romana i Kaliksta S. od decyzji Wójta Gminy W. z dnia 8 czerwca 1998 r. w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 1999 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...), zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, o następującym brzmieniu:
Czy w świetle art. 43 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ istnieją podstawy odmowy ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji nie będącej sprzeczną z ustaleniami planu miejscowego zagospodarowania przestrzennego, której uzgodnienia jednak - wymaganego na mocy art. 40 ust. 4 pkt 4 tej ustawy - odmówił wojewódzki konserwator zabytków?
podjął następującą uchwałę:
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...), działając na podstawie art. 22 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, po rozpatrzeniu wniosku składu orzekającego zawartego w postanowieniu z dnia 5 sierpnia 1998 r., podjął w dniu 17 września 1998 r. uchwałę nr 1/98 w sprawie wystąpienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym przedstawionym na wstępie.
W uzasadnieniu uchwały przytoczono następujący stan faktyczny sprawy:
Właściciele działki nr 929/1 położonej w B.G. - Kalist S. i Roman S. dnia 6 lutego 1997 r. wystąpili do Urzędu Gminy W. z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na rozbudowie obiektów dotychczasowej zlewni mleka z przeznaczeniem całości na ubojnię zwierząt. Wójt Gminy W. decyzją nr 7335/7/97/98 z dnia 8 czerwca 1998 r. odmówił ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, z następujących powodów:
1/ inwestycja jest sprzeczna z obowiązującym dla tego terenu planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy W., ponieważ należy do obszaru oznaczonego symbolem 2.4 RUP - teren obsługi gospodarki polowej;
2/ negatywnie zaopiniował inwestycję Wojewódzki Konserwator Zabytków w (...);
3/ za odmową ustalenia warunków zabudowy przemawiają warunki zawarte w postanowieniu Wydziału Rolnictwa i Ochrony Środowiska Urzędu Wojewódzkiego w (...);
4/ uwzględniono argumenty podniesione przez Parafię Rzymskokatolicką w B.G.
Od powyższej decyzji Roman i Kalikst S. wnieśli odwołanie, zarzucając jej naruszenie artykułów 6, 7, 8, 10 i 77 par. 4 Kpa oraz art. 41 i art. 43 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ Ponadto zwrócili uwagę na to, że w zaskarżonej decyzji niedokładnie przywołano ustalenia z tekstu planu wypaczając tym samym jego znaczenie. Zdaniem wnoszących odwołanie, organ pierwszej instancji zgodnie z art. 43 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym był zobligowany do ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla planowanej inwestycji.
Przed wydaniem decyzji Wójt Gminy W. stosownie do art. 40 ust. 4 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym wystąpił o uzgodnienie do Państwowej Służby Ochrony Zabytków w (...), Wojewody (...) i Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w (...). Zdaniem Kolegium, fakt wystąpienia Wójta w trybie art. 40 ust. 4 powołanej ustawy o uzgodnienie decyzji świadczy o tym, że w ocenie Wójta planowana inwestycja nie była sprzeczna z planem miejscowym. Wojewoda decyzją z dnia 17 marca 1997 r. zobowiązał inwestorów do przedstawienia oceny oddziaływania projektowanej ubojni na środowisko.
Dla obszaru, na którym miała być realizowana planowana inwestycja, w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego gminy W., zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy z dnia 12 grudnia 1994 r. nr VI/23/94, jako ustalenie realizacji wpisano: "Teren urządzeń obsługi gospodarki rolnej - w planie adaptacja". Tekst planu więc jest odmienny od przytoczonego w uzasadnieniu decyzji organu pierwszej instancji. W ocenie Kolegium, ubojnia zwierząt mieści się w obszarze funkcji służących obsłudze gospodarki rolnej. Skoro podstawą orzekania jest plan miejscowy, to należałoby wnosić, że uzgodnienia, o których mowa w art. 40 ust. 4 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, "powinny mieć charakter konstruktywny, określający ograniczenia, obowiązki stawiane inwestorom itp. - nie ingerując w funkcję i sposób zagospodarowania terenu, ponieważ należy to do zakresu unormowań planu miejscowego". Plan ogólny zagospodarowania przestrzennego gminy W. został uchwalony zgodnie z wymaganiami ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99/. Wcześniej projekt tego planu został uzgodniony bez zastrzeżeń z właściwymi organami ochrony zabytków w (...). Tekst planu ogólnego nie zawiera żadnych szczegółowych zasad zagospodarowania terenu w strefach ochrony konserwatorskiej. Jak z tego wynika, przeznaczenie działki nr 929/1 na cele urządzeń obsługi gospodarki rolnej było znane i akceptowane przez służby konserwatorskie.