Wniosek, o których mowa w zdaniu drugim art. 2 ust. 2 wymienionej ustawy?~podjął następującą uchwałę:
Tezy

Przewidziane w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy /Dz.U. nr 87 poz. 435/ dokumenty mogą zostać złożone po dniu 31 grudnia 1997 r., jeżeli wniosek o wypłatę świadczeń pracowniczych przewidzianych w art. 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy /Dz.U. 1994 nr 1 poz. 1 ze zm./ został złożony do tego dnia.

Sentencja

Sąd Najwyższy, z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, w sprawie z powództwa Piotra Ś. przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych - Pełnomocnikowi w G. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 27 marca 2000 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. z siedzibą w Gd. postanowieniem z dnia 7 grudnia 1999 r. (...) do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 Kpc:

Czy odpowiednie stosowanie art. 7 ust. 4, o jakim mowa w art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o wypłacie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy /Dz.U. nr 87 poz. 435/ należy rozumieć jako możność pozyskiwania po dniu 31 grudnia 1997 r. niezbędnych załączników do tegoż wniosku, o których mowa w zdaniu drugim art. 2 ust. 2 wymienionej ustawy?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/6

Przedstawione Sądowi Najwyższemu przez Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w G. zagadnienie prawne powstało w sprawie z powództwa Piotra Ś., który wystąpił 1 października 1998 r. przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w G., domagając się zasądzenia na jego rzecz kwoty 380 zł tytułem należnej mu odprawy pieniężnej. Wyrokiem zaocznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 22 października 1993 r. (...) zasądzono od firmy A.E. - Import Zakładu (...) w P.G. na rzecz powoda kwotę 3.800.000 starych złotych tytułem odprawy pieniężnej. Powód w dniu 30 grudnia 1997 r. złożył do pozwanego wniosek o wypłatę świadczeń pracowniczych. Do wniosku dołączył świadectwo pracy oraz odpis wyroku zaocznego z dnia 22 października 1993 r. Pismem z dnia 12 stycznia 1998 r. wezwano go do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez doręczenie oryginału wyroku zasądzającego roszczenie od pracodawcy powoda oraz odpisu postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. W wezwaniu pozwany nie określił terminu, w jakim nastąpić ma uzupełnienie braków. Powód w dniu 15 września 1998 r. złożył brakujące dokumenty, jako że w dniu 10 marca 1998 r. (...) Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w G. postanowił ponownie wydać powodowi tytuł wykonawczy /w zamian za tytuł utracony/ nadany wyrokowi z dnia 22 października 1993 r., zaś postanowieniem z dnia 9 września 1998 r. komornik sądowy przy Sądzie Rejonowym w G. umorzył postępowanie egzekucyjne przeciwko pracodawcy powoda wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji. W odpowiedzi pozwany poinformował powoda o odmownym załatwieniu jego wniosku z uwagi na złożenie wymaganych dokumentów po terminie, tj. po 31 grudnia 1997 r. Sąd Pracy powództwo przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych uznał za nieuzasadnione. Zgodnie z art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy /Dz.U. nr 87 poz. 435/ osoba, o której mowa w artykule 1 i 5 ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych, może wystąpić do Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy z pisemnym wnioskiem o wypłatę świadczeń pracowniczych do dnia 31 grudnia 1997 r. Ustawa wskazuje, jakie elementy powinien zawierać wniosek, a także jakie dokumenty należy dołączyć do wniosku. Wymagane jest między innymi dołączenie do wniosku dokumentu potwierdzającego przeprowadzenie bezskutecznego postępowania zmierzającego do wyegzekwowania zasądzonej należności. Bezsporne było, iż w dniu 30 grudnia 1997 r., składając wniosek do pozwanego powód nie dołączył wyroku zaopatrzonego w klauzulę wykonalności ani postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wobec bezskuteczności egzekucji. Wniosek ten według Sądu Pracy dotknięty był zatem wadą formalną. Zgodnie z art. 2 ust. 5 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. przy realizacji wniosku o wypłatę świadczeń pracowniczych stosuje się odpowiednio artykuł 7 ust. 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy /Dz.U. 1994 nr 1 poz. 1 ze zm./, który nakazuje stosowanie odpowiednie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w tym przepisów o przywróceniu terminu /art. 58 Kpa/.

Strona 1/6