Sąd Najwyższy w sprawie (...) o zapłatę, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki (...), do roztrzygnięczia:~Czy warunki pracy i płacy wynikające z normatywnych uregulowań szczególnych stanowią składnik warunków indywidualnych umów o pracę, a w związku z tym, czy są one wiążące dla nowego pracodawcy w stosunku do pracowników przejętych w trybie art. 23[1] par. 2 Kp /przed nowelizacją/?
Tezy

Uprawnienie do rocznej nagrody z zakładowego funduszu nagród przysługujące na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi /Dz.U. nr 32 poz. 141 ze zm./ stanowi element treści stosunku pracy pracowników zakładu pracy przejętego w trybie art. 23[1] Kp i wiąże nowego pracodawcę do czasu zmiany treści tego stosunku.

Sentencja

Sąd Najwyższy w sprawie (...) o zapłatę, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki (...), do roztrzygnięczia:

Czy warunki pracy i płacy wynikające z normatywnych uregulowań szczególnych stanowią składnik warunków indywidualnych umów o pracę, a w związku z tym, czy są one wiążące dla nowego pracodawcy w stosunku do pracowników przejętych w trybie art. 23[1] par. 2 Kp /przed nowelizacją/?

Inne orzeczenia o symbolu:
619 Stosunki pracy i stosunki służbowe, sprawy z zakresu inspekcji pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Zatrudnienie
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy
Uzasadnienie strona 1/4

Przedmiotowe zagadnienie prawne wyłoniło się w następujących okolicznościach faktycznych:

Powódka Helena D. w pozwie skierowanym przeciwko "U.-E." Ochrona Środowiska - Technika Spółka z o.o. w K.-K. domagała się zasądzenia nagrody z zakładowego funduszu nagród za styczeń i luty 1996 r. wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 kwietnia 1997 r. W uzasadnieniu tego żądania podniosła, że pozwana spółka jest na podstawie art. 23[1] Kp prawnym następcą Zakładu Gospodarki Komunalnej w N., dlatego powinna wobec przejętych pracowników stosować obowiązujący w tym Zakładzie regulamin wypłaty rocznych nagród ze wspomnianego funduszu. Pozwana domagała się natomiast oddalenia powództwa, twierdząc, że doszło wprawdzie do przejęcia przez nią pracowników Zakładu Gospodarki Komunalnej w N. z zachowaniem dotychczasowych warunków umów o pracę przez okres 15 miesięcy od dnia zawarcia umowy o przekazaniu funkcji i sprzedaży tego Zakładu, lecz rzeczone warunki nie obejmowały świadczeń wynikających z aktów normatywnych obowiązujących jedynie kategorię pracodawców, do której należał przejęty Zakład. Świadczeniem takim jest nagroda określona w ustawie z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach z zakładowego funduszu nagród w państwowych jednostkach organizacyjnych nie będących przedsiębiorstwami państwowymi /Dz.U. nr 32 poz. 141 ze zm./, na której przepisach opierał się regulamin powoływany przez powódkę.

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w O. wyrokiem z dnia 23 września 1997 r. (...), zasądził od pozwanej Spółki na rzecz powódki kwotę 122,40 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 1 maja 1997 r. i nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. W motywach tego rozstrzygnięcia Sąd Pracy, powołując się na przepis art. 23[1] Kp i orzecznictwo Sądu Najwyższego dotyczące jego wykładni w odniesieniu do sytuacji obowiązywania w przejmowanym zakładzie pracy zakładowego systemu wynagradzania, wyraził pogląd, że w razie tego typu przekształceń podmiotowych wszystkie elementy treści stosunku pracy wiążą nowego pracodawcę, aż do czasu ich ewentualnej zmiany za zgodą pracownika lub w trybie wypowiedzenia zmieniającego.

W trakcie rozpoznawania apelacji pozwanej Spółki, Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. uznał, że kluczowe znaczenie dla sprawy ma zagadnienie prawne: "czy warunki pracy i płacy wynikające z normatywnych uregulowań szczególnych stanowią składnik indywidualnych umów o pracę, a w związku z tym, czy są one wiążące dla nowego pracodawcy w stosunku do pracowników przejętych w trybie art. 23[1] par. 2 Kp /przed nowelizacją" i zagadnienie to postanowieniem z dnia 18 grudnia 1997 r. (...) przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 par. 1 Kpc. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Wojewódzki stwierdził, że przytoczona kwestia może być rozwiązana w dwojaki sposób. Pierwsza koncepcja, szeroko ujmująca zakres odniesienia art. 23[1] par. 2 Kp /przed nowelizacją/, dopuszczałaby w zakładzie przejmującym dotychczasowy zakład stosowanie uregulowań ustawy z dnia 10 lipca 1985 r. o rocznych nagrodach, jeżeli regulacje te za pośrednictwem obowiązujących u danego pracodawcy regulaminów weszły do treści indywidualnych warunków pracy poszczególnych pracowników. Za takim stanowiskiem przemawiają dotychczasowe orzecznictwo oraz literatura prawa pracy, które opowiadały się za maksymalnie szerokim pojmowaniem znaczenia art. 23[1] par. 2 Kp dla stosunków pracy.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
619 Stosunki pracy i stosunki służbowe, sprawy z zakresu inspekcji pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Zatrudnienie
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy