Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn w sprawie z powództwa Marka B. przeciwko Skarbowi Państwa - (...) Kuratorowi Oświaty w Rz. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 kwietnia 2002 r., zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Najwyższy postanowieniem , I PKN 533/01,~Czy zatrudnionemu na stanowisku starszego wizytatora Kuratorium Oświaty i Wychowania nauczycielowi, który w dniu wygaśnięcia stosunku pracy - 30 czerwca 1999 r. /art. 58 ust. 1 ustawy - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - Dz.U. nr 133 poz. 872/ - miał prawo do emerytury na podstawie art. 88 ustawy Karta Nauczyciela /t.j. Dz.U. 1997 nr 56 poz. 357 ze zm./ przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 13[1] ustawy o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./?~podjął uchwałę:
Tezy

Mianowanemu urzędnikowi państwowemu, którego stosunek pracy wygasł dnia 30 czerwca 1999 r. na mocy art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ nie przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 13[1] ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, jeżeli w dniu wygaśnięcia stosunku pracy nabył prawo do emerytury.

Sentencja

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn w sprawie z powództwa Marka B. przeciwko Skarbowi Państwa - (...) Kuratorowi Oświaty w Rz. o przywrócenie do pracy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 kwietnia 2002 r., zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 12 lipca 2001 r., I PKN 533/01,

Czy zatrudnionemu na stanowisku starszego wizytatora Kuratorium Oświaty i Wychowania nauczycielowi, który w dniu wygaśnięcia stosunku pracy - 30 czerwca 1999 r. /art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną - Dz.U. nr 133 poz. 872/ - miał prawo do emerytury na podstawie art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela /t.j. Dz.U. 1997 nr 56 poz. 357 ze zm./ przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 13[1] ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./?

podjął uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/6

Istotą rozpoznawanego zagadnienia prawnego jest wykładnia przepisu art. 58 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. 1998 nr 133 poz. 872 ze zm./. Przepis ten dotyczy dwóch grup mianowanych pracowników administracji publicznej, których stosunki pracy ustały w związku z wprowadzoną od dnia 1 stycznia 1999 r. reformą administracji. Pierwszą grupę stanowią osoby, których stosunki pracy wygasły z dniem 30 czerwca 1999 r. dlatego, że nie zaproponowano im przed dniem 31 maja 1999 r. nowych warunków pracy lub płacy albo z powodu ich nieprzyjęcia /art. 58 ust. 1 Przepisów wprowadzających/. Drugą grupę stanowią pracownicy, którym wypowiedziano stosunek pracy /art. 58 ust. 3 tej ustawy/. Zgodnie ze wskazanym przepisem art. 58 ust. 5 pkt 1 obu grupom tych mianowanych pracowników "przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 13[1] ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. 1982 nr 31 poz. 214 ze zm./". Według art. 13[1] ust. 1 tej ustawy w razie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym, z przyczyn określonych w art. 13 ust. 1 pkt 2 /likwidacja urzędu lub jego reorganizacja/, w okresie między ustaniem zatrudnienia w likwidowanym lub reorganizowanym urzędzie, a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej, urzędnikowi temu przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje urzędnikowi państwowemu, który nabył prawo do emerytury. Dalsze regulacje przepisu art. 13[1] przewidują obniżenie świadczenia pieniężnego o wymienione zasiłki /ust. 2/ i określają warunki zaliczenia okresu pobierania tego świadczenia do okresu zatrudnienia /ust. 3/.

W sprawie, będącej przedmiotem rozpoznania składu przedstawiającego zagadnienie prawne, chodzi o prawo do świadczenia pieniężnego mianowanego urzędnika państwowego, który nabył prawo do emerytury. Skład przedstawił dwie możliwości rozumienia odesłania zawartego w art. 58 ust. 5 pkt 1 Przepisów wprowadzających.

Pierwszy pogląd został wyrażony w wyroku z dnia 30 maja 2001 r. I PKN 427/00 /jeszcze nieopublikowanym/. Sąd Najwyższy przyjął w nim wąskie rozumienie zwrotu "przysługuje świadczenie pieniężne przewidziane w art. 13[1] ustawy o pracownikach urzędów państwowych". Jego zdaniem wynikające stąd prawo do tego świadczenia jest niezależne od spełnienia jakichkolwiek innych warunków, przysługuje ono zatem także pracownikom mającym prawo do emerytury. Zwrot ten stanowi jedynie wskazanie rodzaju świadczenia i sposobu jego obliczenia. Nie stosuje się ograniczeń z art. 13[1] ust. 1 i 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Gdyby ustawodawca zamierzał wprowadzić ich stosowanie, to w art. 58 ust. 5 pkt 1 Przepisów wprowadzających użyłby zwrotu stanowiącego, że świadczenie przysługuje "na warunkach i zasadach" lub "na zasadach i w wysokości" przewidzianych w art. 13[1]. W wyroku tym podkreślono, że za przyjętym poglądem przemawia wyjątkowy sposób ustania stosunku pracy. Wygasa on z mocy prawa, chyba że pracodawca złoży pracownikowi propozycje nowych warunków pracy i płacy, przy czym w doborze tych pracowników swoboda pracodawcy nie jest ograniczona żadnymi kryteriami. Na pracodawcy nie ciąży także obowiązek przewidziany w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracownikach urzędów państwowych, przeniesienia mianowanego urzędnika państwowego na inne stanowisko, w razie takiej możliwości.

Strona 1/6