Wniosek Janiny W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w K.G. o jednorazowe odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 27 maja 1998 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. postanowieniem (...) do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 Kpc.~Czy w sytuacji, gdy pracownik był narażony na powstanie choroby zawodowej i zakończył zatrudnienie w uspołecznionym zakładzie pracy, a w czasie stwierdzenia choroby zawodowej oraz uszczerbku na zdrowiu zakład ten, w następstwie zmiany prawa, był zakładem nieuspołecznionym, do zapłaty odszkodowania - przewidzianego art. 9 i art. 10 ustawy o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych /t.j. Dz.U. 1983 nr 30 poz. 144/ jest zobowiązany zakład pracy, czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych /art. 32 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 wymienionej ustawy/?~podjął następującą uchwałę:
Tezy

Jeżeli pracownik zakończył zatrudnienie w uspołecznionym zakładzie pracy, w którym był narażony na powstanie choroby zawodowej, lecz w czasie stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego tą chorobą - zakład ten uzyskał status nieuspołecznionego pracodawcy, to jednorazowe odszkodowanie przewidziane w art. 9 i art. 10 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych /t.j. Dz.U. 1983 nr 30 poz. 144 ze zm./ przysługuje od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych /art. 32 ust. 1 pkt 2/.

Sentencja

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, w sprawie z wniosku Janiny W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w K.G. o jednorazowe odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 27 maja 1998 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. postanowieniem z dnia 3 grudnia 1997 r. (...) do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 Kpc.

Czy w sytuacji, gdy pracownik był narażony na powstanie choroby zawodowej i zakończył zatrudnienie w uspołecznionym zakładzie pracy, a w czasie stwierdzenia choroby zawodowej oraz uszczerbku na zdrowiu zakład ten, w następstwie zmiany prawa, był zakładem nieuspołecznionym, do zapłaty odszkodowania - przewidzianego art. 9 i art. 10 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych /t.j. Dz.U. 1983 nr 30 poz. 144/ jest zobowiązany zakład pracy, czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych /art. 32 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 wymienionej ustawy/?

podjął następującą uchwałę:

Inne orzeczenia o symbolu:
619 Stosunki pracy i stosunki służbowe, sprawy z zakresu inspekcji pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy
Uzasadnienie strona 1/5

Rozpatrywane zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego. Decyzją z dnia 2 marca 1994 r. Państwowy Inspektor Sanitarny w K.G. stwierdził u wnioskodawczyni Janiny W., urodzonej 22 stycznia 1954 r., zatrudnionej w Zakładzie Fryzjerskim w K.G. chorobę zawodową - wyprysk zawodowy skóry rąk, który spowodował u niej 15 proc. długotrwały uszczerbek na zdrowiu. W dniu 3 sierpnia 1994 r. wnioskodawczyni zgłosiła wniosek o wypłatę jednorazowego odszkodowania z tytułu tego uszczerbku w Oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w K.G., który decyzją z dnia 25 sierpnia 1994 r. odmówił ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu, w uzasadnieniu podając, że do przekazania takiego wniosku uprawniony jest zakład pracy, a ustalenie takie nie może nastąpić na wniosek pracownika.

Rozpatrując odwołanie od tej decyzji Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. postanowieniem z dnia 11 października 1994 r. stwierdził swoją niewłaściwość i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w J.-G., który - po uprzednim wezwaniu do udziału w charakterze strony pozwanej "J." Spółdzielni Pracy w likwidacji - wyrokiem z dnia 23 maja 1995 r. zasądził od tej Spółdzielni na rzecz powódki /wnioskodawczyni/ odszkodowanie w kwocie 5.884 zł, równocześnie oddalając powództwo w stosunku do Oddziału ZUS w K.G.

Na skutek rewizji pozwanej Sąd Wojewódzki we W. uchylił powyższy wyrok w całości i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu-Sądowi Pracy w K.G., który postanowieniem z dnia 15 lutego 1996 r. wyłączył odwołanie od decyzji Oddziału ZUS w K.G. do odrębnego rozpoznania i w tym zakresie sprawę przekazał temu Oddziałowi ZUS do wydania decyzji, natomiast zawiesił postępowanie w stosunku do "J." Spółdzielni Pracy.

Organ rentowy pismami z 24 czerwca oraz 8 lipca 1996 r. zawiadomił Sąd Rejonowy o podtrzymaniu dotychczasowego stanowiska zawartego w decyzji z dnia 25 sierpnia 1994 r. i nie wydał nowej decyzji. We wniesionym do Sądu Wojewódzkiego odwołaniu od niewydania decyzji przez ten organ wnioskodawczyni domagała się rozstrzygnięcia o jej uprawnieniu do jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby zawodowej, którego nie mogła uzyskać wskutek przedłużających się sporów kompetencyjnych.

Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 1997 r. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we W. zmienił decyzję ZUS z dnia 25 sierpnia 1994 r. i przyznał wnioskodawczyni jednorazowe odszkodowanie z tytułu długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek choroby zawodowej w kwocie 3.480 zł. Sąd ten ustalił, że wnioskodawczyni była zatrudniona jako fryzjer od dnia 16 sierpnia 1972 r. do dnia 28 lutego 1982 r. w "J." Spółdzielni Pracy w J.G., od dnia 1 marca 1982 r. do dnia 31 sierpnia 1990 r. w "K." Spółdzielni Pracy w K.G., a w okresie od dnia 1 września 1990 r. do dnia 8 lutego 1994 r. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa i podlegała z tego tytułu ubezpieczeniu, zaś poczynając od dnia 9 lutego 1994 r. uzyskała prawo do renty inwalidzkiej III grupy z tytułu choroby zawodowej. W oparciu o opinię lekarską Katedry i Kliniki Dermatologii i Wenerologii AM w W. - Sąd ten ustalił, że wyprysk zawodowy skóry rąk wystąpił u wnioskodawczyni w latach 1976/77, a zaostrzenia procesu chorobowego występowały w latach 1982, 1983, 1987, 1992 oraz 1993-1994 i wskutek zmian skórnych spowodowały 15 proc. długotrwały uszczerbek na zdrowiu. Zważywszy, że zgodnie z art. 32 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych /t.j. Dz.U. 1983 nr 30 poz. 144 ze zm./ powinność zapłaty ciążyłaby na ostatnim zakładzie pracy, w którym wnioskodawczyni była narażona na powstanie choroby zawodowej, tj. na "K." Spółdzielni Pracy, która jednakże w dacie wyrokowania była już nieuspołecznionym zakładem pracy - Sąd Wojewódzki przyznał wnioskodawczyni stosowne odszkodowanie od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy wypadkowej.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
619 Stosunki pracy i stosunki służbowe, sprawy z zakresu inspekcji pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy