Skarga Jolanty B. na decyzję Dyrektora Wydziału Finansowego Urzędu Wojewódzkiego w L. w przedmiocie funduszu miejskiego za rok 1985 po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny
Tezy

Osoba fizyczna świadcząca usługi w zakresie prowadzenia placówki na podstawie umowy agencyjnej lub umowy na warunkach zlecenia zawartej z jednostką gospodarki uspołecznionej /agent/ nie podlega obowiązkowi świadczeń na fundusz gminny lub fundusz miejski.

Sentencja

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Jolanty B. na decyzję Dyrektora Wydziału Finansowego Urzędu Wojewódzkiego w L. z dnia 3 lutego 1986 r. w przedmiocie funduszu miejskiego za rok 1985 po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie postanowieniem z dnia 25 kwietnia 1986 r. SA/Lu 153/86 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 Kpc:

Czy w świetle art. 3 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ osobę fizyczną wykonującą działalność wytwórczą, handlową lub usługową pod szyldem jednostki gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy zlecenia lub agencji zawartej z taką jednostką obciąża obowiązek spełniania świadczeń na fundusz gminny lub fundusz miejski?

podjął następującą uchwałę:

Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy
Uzasadnienie strona 1/2

Jolanta B. na podstawie umowy zawartej z (...) Centralą Handlową świadczyła jako agent usługi fryzjerskie, opłacając od osiąganych przychodów podatek od wynagrodzeń.

Decyzją z dnia 10 grudnia 1985 r. Urząd Miejski w L. zobowiązał Jolantę B. do świadczenia w kwocie 6.000 zł na fundusz miejski. Powyższa decyzja została utrzymana w mocy decyzją Urzędu Wojewódzkiego w L. z dnia 3 lutego 1986 r.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Jolanta B. zarzuciła, że przepisy ustawy o funduszu gminnym i funduszu miejskim nie mają do niej - jako agenta Centrali Handlowej - zastosowania. Usługi bowiem wykonuje ona w imieniu zleceniodawcy, tj. (...) Centrali Handlowej, a nie w imieniu własnym, na podstawie zgłoszenia czy zezwolenia.

W związku ze skargą Jolanty B. Naczelny Sąd Administracyjny przedstawił Sądowi Najwyższemu w trybie art. 391 par. 1 Kpc w związku z art. 211 Kpa pytanie prawne przytoczone w sentencji uchwały.

Udzielając odpowiedzi Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Ustawą z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ utworzono na równi z funduszem gminnym fundusz miejski z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb gospodarczych, socjalnych i kulturalnych ludności /art. 1 ust. 1 i 2 ustawy/.

Oprócz innych wpływów na fundusz ten /zarówno gminny jak i miejski/ składają się m.in. świadczenia pieniężne pobierane na podstawie powołanej ustawy od jednostek gospodarki uspołecznionej oraz od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej /art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy/.

Obowiązkiem świadczeń na fundusz z mocy ustawy /art. 3 ust. 1/ obciążone zostały osoby fizyczne, które:

a/ wykonują działalność wytwórczą, handlową lub usługową,

b/ są właścicielami lub posiadaczami samoistnymi nieruchomości nie związanych z gospodarstwem rolnym lub wykonywaniem działalności wymienionej w lit. "a".

Określając stawki świadczeń na fundusz przypadających od osób fizycznych wykonujących działalność wytwórczą, handlową lub usługową ustawa w art. 4 ust. 1 precyzuje krąg osób zobowiązanych do świadczenia. Są nimi: a/ płacący podatki obrotowy i dochodowy w formie karty podatkowej lub płacący zamiast tych podatków opłatę skarbową albo zwolnieni od obowiązku płacenia podatków, b/ osoby nie wymienione w lit. "a", bez względu na rodzaj wykonywanej działalności.

W obu wypadkach ustawa wiąże wysokość świadczenia na fundusz ze stawką opłaty skarbowej "za potwierdzenie zgłoszenia wykonywania rzemiosła" /ad a/ i "za zezwolenie na wykonywanie rzemiosła" /ad b/.

O "potwierdzeniu zgłoszenia wykonywania rzemiosła" i "zezwoleniu na wykonywanie rzemiosła" mowa jest w ustawie z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /t.j. Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/. Zarówno wniosek o "potwierdzenie zgłoszenia wykonywania rzemiosła", jak i "zezwolenie na wykonywanie rzemiosła" może pochodzić od osoby fizycznej /osób fizycznych/, przy czym "zezwolenie" może także być udzielone osobie prawnej nie będącej jednostką gospodarki uspołecznionej /art. 4 ust. 2 ustawy, art. 5 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1 ustawy/. W definicji zawartej w art. 1 ust. 1 ustawy o wykonywaniu i organizacji rzemiosła ustawodawca stwierdził jednoznacznie, że rzemiosłem w rozumieniu ustawy jest zawodowe wykonywanie we własnym imieniu przez osobę fizyczną lub osobę prawną nie będącą jednostką gospodarki uspołecznionej gospodarczej działalności wytwórczej i usługowej.

Strona 1/2
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy