Sąd Najwyższy po rozpoznaniu pytania prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem SA/Wr 1500/94 o poniższej treści:~Czy nie wykorzystanie podatnika, przewidzianego w art. 175 par. 1 Kpa środka prawnego żądania sprostowania przez organ podatkowy obliczonego i pobranego przez urząd celny w trybie art. 11 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatku akcyzowego wyklucza dopuszczalność żądania zwrotu nienależnie pobranego podatku w trybie art. 29 ust. 1 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jeżeli następnie decyzja urzędu celnego o dopuszczeniu towaru importowanego do obrotu na polskim obszarze celnym została zmieniona w części, od której uzależnione było określenie kwoty podatku akcyzowego i kwota należnego podatku jest niższa od kwoty podatku pobranego?~ podjął następującą uchwałę:
Tezy

Podatnik może na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ żądać zwrotu nadpłaconego podatku akcyzowego, pobranego przez urząd celny w trybie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jeżeli po upływie miesięcznego terminu, określonego w art. 175 par. 1 Kpa do żądania sprostowania obliczenia podatku, nastąpiła zmiana decyzji urzędu celnego w części dotyczącej podstawy obliczenia podatku akcyzowego, z której wynika, że pobrana kwota podatku jest wyższa niż należne świadczenie podatkowe.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu pytania prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 30 grudnia 1994 r. SA/Wr 1500/94 o poniższej treści:

Czy nie wykorzystanie podatnika, przewidzianego w art. 175 par. 1 Kpa środka prawnego żądania sprostowania przez organ podatkowy obliczonego i pobranego przez urząd celny w trybie art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatku akcyzowego wyklucza dopuszczalność żądania zwrotu nienależnie pobranego podatku w trybie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jeżeli następnie decyzja urzędu celnego o dopuszczeniu towaru importowanego do obrotu na polskim obszarze celnym została zmieniona w części, od której uzależnione było określenie kwoty podatku akcyzowego i kwota należnego podatku jest niższa od kwoty podatku pobranego?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/4

Przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne, budzące poważne wątpliwości, powstało na tle następującego stanu faktycznego.

Korporacja "P. S." SA w W. sprowadziła z zagranicy do kraju w okresie od 8 lipca do 19 października 1993 r. wino gronowe musujące "Sowietskoje Igristoje". Decyzjami Dyrektora Urzędu Celnego w W. dopuszczono towar importowany do obrotu na polskim obszarze celnym i określono kwotę podatku akcyzowego po zakwalifikowaniu towaru do kodu taryfy celnej 22 04 21 10 0, dla którego stawka podatku wynosiła 12.000 zł za litr. Podatek ten został pobrany i odprowadzony do budżetu.

W dniu 25 października i 8 listopada 1993 r. Korporacja "P. S." SA złożyła w Drugim Urzędzie Skarbowym W. Ś. wnioski o zwrot nadpłaty w podatku akcyzowym w łącznej kwocie 243 mln zł twierdząc, że Urząd Celny błędnie zakwalifikował sprowadzony z zagranicy towar do niewłaściwego kodu taryfy celnej, co spowodowało zawyżenie stawki tego podatku do 12.000 zł za jeden litr wina, zamiast 7.000 zł. W toku postępowania wnioskodawczyni przedstawiła pismo wyjaśniające Głównego Urzędu Celnego z dnia 18 listopada 1994 r., w którym potwierdzono, że importowane wino "Sowietskoje Igristoje" należy kwalifikować według kodu PCN 22 04 10 19 0. Ponadto złożyła decyzje z dnia 6 grudnia 1993 r. dyrektora Urzędu Celnego w W., w których organ ten na wniosek ww. Korporacji zmienił w trybie art. 155 Kpa treść swoich poprzednio wydanych decyzji w ten sposób, że określoną w tych decyzjach kwalifikację towaru 22 04 21 10 0 zastąpił oznaczeniem 22 04 10 19 0.

Decyzją z dnia 29 grudnia 1993 r. (...) Drugi Urząd Skarbowy W. Ś. postanowił pozostawić bez rozpoznania wniosek z dnia 23 października 1993 r. w części dotyczącej zwrotu podatku akcyzowego w kwocie 213.750.000 zł obliczonego i pobranego przez Urząd Celny w W. od sprowadzonych z zagranicy towarów, według zgłoszeń celnych, wymienionych w załączniku nr 1 do wniosku. Ponadto ustalił kwotę podatku akcyzowego obliczonego od sprowadzonych z zagranicy towarów według dowodu SAD nr 160011/001567 z dnia 19 października 1993 r. oraz zgłoszeń celnych wykazanych pod poz. 14 i 15 załącznika nr 1 do wniosku z dnia 23 października 1993 r. podlegającą zwrotowi w wysokości 29.250.000 zł i zaliczył tę kwotę podatku akcyzowego podlegającą zwrotowi na poczet zobowiązań wnioskodawcy w podatku VAT. W uzasadnieniu decyzji Drugi Urząd Skarbowy W. Ś. mając na uwadze bankowe dowody wpłaty podatku stwierdził, że wniosek z dnia 23 października 1993 r. dotyczący zwrotu kwoty 213.750.000 zł podatku akcyzowego został złożony z uchybieniem obowiązującego terminu, wymienionego w art. 175 par. 1 Kpa, co uzasadnia pozostawienie w tej części wniosku bez rozpatrzenia. Natomiast wniosek w sprawie zwrotu podatku akcyzowego od sprowadzonych towarów z zagranicy, wykazanych w pozycji 14 i 15 załącznika nr 1 ustalono, że podatek akcyzowy w kwocie 29 250.000 zł, jako niesłusznie pobrany podlega zwrotowi z uwagi na dokonaną przez Urząd Celny w W. zmianę symbolu kodu wina musującego o nazwie "Sowietskoje Igristoje" w wymienionych decyzjach z dnia 7 grudnia 1993 r. i wynikają z tych decyzji zmianę stawki kwotowej podatku akcyzowego od jednostki towaru z 12.000 zł za 1 litr na 7.000 zł.

Strona 1/4