Skarga Tadeusza B. na decyzję Wojewody C. w przedmiocie ustalenia wysokości opłaty adiacenckiej z tytułu wybudowania w ulicy sieci kanalizacyjnej i wodociągowej, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem I SA 2319/81 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 Kpc:~Czy w świetle art. 99 ust. 1 ustawy
Uzasadnienie strona 3/3

Artykuł 99 ust. 1 prawa wodnego, wypowiadając wprost tę zasadę, nie wprowadził nowego stanu prawnego, lecz potwierdził stan prawny dotychczas obowiązujący. W konsekwencji do stanu faktycznego sprowadzającego się do ponoszenia kosztów wykonania urządzeń, zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych miast ma zastosowanie norma ogólna głosząca, że urządzenia te wykonywane są na koszt Państwa. Przepis art. 27 ust. 1 /według pierwotnej numeracji - art. 28 ust. 1/ ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach, stanowiąc, że część kosztów budowy /wykonania/ urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych miast pokrywają właściciele położonych w nich nieruchomości, zawiera w stosunku do powołanej normy ogólnej normę szczególną, stanowiącą odstępstwo od niej w tym zakresie.

Zachodzi ponadto potrzeba podkreślenia, że zazwyczaj w miastach, w których są już wykonane na koszt Państwa podstawowe urządzenia zaopatrzenia w wodę oraz urządzenia kanalizacyjne, ale Państwo nie jest w stanie zapewnić w ramach planu gospodarczego wykonanie na swój koszt także sieci wodociągowych i kanalizacyjnych na poszczególnych ulicach miejskich, tworzą się spółki wodne w celu wykonania tych urządzeń /art. 108 pkt 2 i 3 prawa wodnego/. Członkowie spółek wodnych, a także właściciele nieruchomości nie należący do nich, którzy uzyskają korzyść z wykonania urządzeń, obowiązani są do opłacenia składek i ponoszenia innych świadczeń /art. 115, art. 117 ust. 1-2 prawa wodnego, par. 27-29 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1979 r. w sprawie spółek wodnych i ich związków - Dz.U. nr 17 poz. 2/. Wspomniane składki i świadczenia ulegają zaliczeniu na część kosztów wykonania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, pokrywaną przez właścicieli nieruchomości /par. 12 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 1962 r. w sprawie pokrywania kosztów pierwszego urządzenia ulic i placów komunikacyjnych oraz innych urządzeń komunalnych - t.j. Dz.U. 1969 nr 5 poz. 41 ze zm./.

Pokrywanie więc tej stosunkowo nikłej części kosztów wykonania urządzeń zaopatrzenia w wodę oraz urządzeń kanalizacyjnych bywa rozkładane na długi czas. Ponadto pokrycie części kosztów wykonania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych może następować w formie opłat rocznych, płatnych przez okres do 50 lat [art. 27 ust. 1 ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach w związku z par. 8 ust. 1 powołanego rozporządzenia w sprawie pokrywania kosztów (...)]. Pierwszy z tych przepisów przewiduje przy tym, że część kosztów wykonania urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych, pokrywana przez właścicieli nieruchomości, nie może przekraczać wzrostu wartości nieruchomości wynikłych z wykonania tych urządzeń. Artykuł 27 ust. 1 ustawy o gospodarce terenami nie zawiera zatem normy niekorzystnej dla właścicieli nieruchomości.

To, co powiedziano, uzasadnia udzielenie odpowiedzi jak w uchwale.

Strona 3/3