W przypadku, gdy w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dopuszczono sytuowanie budynku w zabudowie jednorodzinnej, zwróconego ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych w stronę granicy z sąsiednią działką budowlaną, bezpośrednio przy tej granicy, konieczne jest spełnienie warunków określonych w § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422).
Dnia 27 lutego 2017 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie NSA: Barbara Adamiak Zofia Flasińska Wojciech Mazur Małgorzata Miron Włodzimierz Ryms (sprawozdawca) Andrzej Wawrzyniak(współsprawozdawca) Protokolant: sekretarz sądowy Justyna Stępień z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej - Anity Woźniak-Rzążewskiej po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2017 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej, w sprawie ze skargi kasacyjnej A. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Po 442/14 w sprawie ze skargi M. J. i K. J. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę, zagadnienia prawnego przedstawionego do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów, na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 września 2016 r., sygn. akt II OSK 3023/14: "Czy w przypadku, gdy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy znalazły się zapisy pozwalające na realizację inwestycji bezpośrednio przy granicy lub 1,5 metra od niej, to określenia dopuszczalnego usytuowania budynku względem granic działki budowlanej dokonuje się wyłącznie w oparciu o regulację § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422), czy też w przypadku takiej lokalizacji w zabudowie jednorodzinnej niezbędne jest spełnienie przesłanek określonych w § 12 ust. 3 tego rozporządzenia?" podjął następującą uchwałę: W przypadku, gdy w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dopuszczono sytuowanie budynku w zabudowie jednorodzinnej, zwróconego ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych w stronę granicy z sąsiednią działką budowlaną, bezpośrednio przy tej granicy, konieczne jest spełnienie warunków określonych w § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422).
Przy rozpoznawaniu skargi kasacyjnej A. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Po 442/14 wyłoniło się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, które zostało przedstawione do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej P.p.s.a. W postanowieniu z dnia 9 września 2016 r., sygn. akt II OSK 3023/14 zagadnienie prawne zostało sformułowane w sposób następujący: Czy w przypadku, gdy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub w ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy znalazły się zapisy pozwalające na realizację inwestycji bezpośrednio przy granicy lub 1,5 metra od niej, to określenia dopuszczalnego usytuowania budynku względem granic działki budowlanej dokonuje się wyłącznie w oparciu o regulację § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1422), czy też w przypadku takiej lokalizacji w zabudowie jednorodzinnej niezbędne jest spełnienie przesłanek określonych w § 12 ust. 3 tego rozporządzenia.
W uzasadnieniu postanowienia zostały przedstawione następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy:
Starosta Słupecki decyzją z dnia [...] grudnia 2013 r. zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę M. i K. J. budynku gospodarczo-garażowego na działce nr [...] w Z., bezpośrednio przy granicy z działką sąsiednią nr [...], ponieważ takie prawo inwestorów wynika z decyzji z dnia [...] września 2012 r. o warunkach zabudowy, którą organ architektoniczno-budowalny jest związany. W takim przypadku przepis § 12 ust. 2 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, zwanego dalej rozporządzeniem, stanowi odrębną i niezależną od przepisu § 12 ust. 3 tego rozporządzenia przesłankę dopuszczalności zabudowy przy granicy nieruchomości i organ architektoniczno-budowlany nie może odmówić udzielenia pozwolenia na budowę z uwagi na odmienną ocenę interesów inwestora i właściciela nieruchomości sąsiedniej.
Na skutek odwołania A. J., właścicielki działki sąsiedniej nr [...] Wojewoda Wielkopolski decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. uchylił decyzję Starosty Słupeckiego oraz odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynku. W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, że budowa budynku gospodarczo-garażowego o wysokości 5 m i długości większej niż 5,5 m w granicy z działką nr [...] oraz długości większej niż 9,5 m w granicy z działką nr [...] jest niezgodna z § 12 ust. 3 pkt 2 i 4 rozporządzenia. Decyzja o warunkach zabudowy, która dopuszcza lokalizację inwestycji w odległości innej niż określona w § 12 ust. 1 rozporządzenia nie wiąże w sposób bezwzględny organu wydającego pozwolenie na budowę. Zdaniem Wojewody, jeżeli w decyzji o warunkach zabudowy wskazano, iż budynek ma być usytuowany bezpośrednio przy granicy, a usytuowanie to jest sprzeczne z warunkami technicznymi, to organ architektoniczno-budowalny, będąc związany decyzją o warunkach zabudowy i pozbawiony możliwości wyboru innych sposobów usytuowania budynku, musi odmówić udzielenia pozwolenia na budowę. Decyzja o warunkach zabudowy wskazuje, że projektowany budynek należy realizować bezpośrednio przy granicy działek nr [...],[...] i [...] oraz określa maksymalne dopuszczalne gabaryty budynku z zachowaniem warunków technicznych, jednak nie oznacza to, że inwestor może zrealizować tę inwestycję o maksymalnych parametrach określonych w decyzji o warunkach zabudowy - w granicy działek, nie biorąc pod uwagę przepisów § 12 ust. 3 pkt 2 i 4 rozporządzenia. Na terenie zabudowy jednorodzinnej parametry usytuowania budynku gospodarczo-garażowego określa przede wszystkim § 12 ust. 3 rozporządzenia. Na granicy działek nr [...] i [...] istnieje już zabudowa w postaci budynku gospodarczego o wysokości 4 m, co przemawia przeciwko budowie wyższego budynku gospodarczo-garażowego w granicy tych nieruchomości.