Datą stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy na podstawie art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. ? Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), o której mowa w art. 172 tej ustawy, jest ostatni dzień pięcioletniego okresu liczonego od początkowej daty nieużywania znaku.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego Janusz Trzciński Sędziowie NSA: Jan Bała Rafał Batorowicz Zofia Borowicz Edward Kierejczyk (sprawozdawca) Andrzej Kisielewicz Anna Robotowska (współsprawozdawca) Protokolant: Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2008 r. przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Waldemara Grudzieckiego na rozprawie w Izbie Gospodarczej w sprawie ze skarg kasacyjnych R. B. GmbH z siedzibą w F. am S., A. oraz P. P. L. "K." J. K. Spółki jawnej w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 7 września 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 557/06 w sprawie ze skarg R. B. GmbH z siedzibą w F. am S., A. oraz P. P. L. "K." J. K. Spółki jawnej w L. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2005 r., Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy zagadnienia prawnego przekazanego na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. − Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przez skład orzekający Izby Gospodarczej NSA postanowieniem z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt II GSK 138/07, w przedmiocie rozstrzygnięcia wątpliwości: "Czy w sytuacji, gdy okres rzeczywistego nieużywania zarejestrowanego znaku towarowego, o którym mowa w art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), przypadający przed datą złożenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na ten znak jest dłuższy niż pięć lat, za datę stwierdzenia wygaśnięcia tego prawa, o której mowa w art. 172 powołanej ustawy, należy przyjąć ostatni dzień pięcioletniego okresu liczonego od początkowej daty nieużywania znaku, czy też dzień złożenia powyższego wniosku." podjął następującą uchwałę: Datą stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy na podstawie art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. − Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), o której mowa w art. 172 tej ustawy, jest ostatni dzień pięcioletniego okresu liczonego od początkowej daty nieużywania znaku. v.s. od uzasadnienia v.s. od uzasadnienia
Skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 16 października 2007 r., sygn. akt II GSK 138/07 wydanym na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. − Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., przedstawił do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości:
"Czy w sytuacji, gdy okres rzeczywistego nieużywania zarejestrowanego znaku towarowego, o którym mowa w art. 169 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.), przypadający przed datą złożenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na ten znak jest dłuższy niż pięć lat, za datę stwierdzenia wygaśnięcia tego prawa, o której mowa w art. 172 powołanej ustawy, należy przyjąć ostatni dzień pięcioletniego okresu liczonego od początkowej daty nieużywania znaku, czy dzień złożenia powyższego wniosku".
Przedstawione zagadnienie prawne powstało w toku rozpoznawania przez Naczelny Sąd Administracyjny skarg kasacyjnych P. P. L. "K." J. K. Spółka jawna oraz R. B. GmbH z siedzibą w F. am S., A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 7 września 2006 r., sygn. akt VI SA/Wa 557/06, oddalającego skargi powyższych podmiotów na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] listopada 2005 r., nr Sp. [...] w przedmiocie uznania za wygasłe prawa z rejestracji międzynarodowej znaku towarowego Red Bull nr [...], w części dotyczącej towarów w klasie 30.
Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco:
Pismem z dnia 9 lipca 2004 r. wnioskodawca P. P. L. "K." J. K. Spółka jawna wystąpił do Urzędu Patentowego RP o uznanie za wygasłe prawa z rejestracji międzynarodowej znaku towarowego Red Bull nr [...] w części dotyczącej towarów w klasie 30, a co najmniej towarów wymienionych w zgłoszeniu znaku towarowego Red Blue nr [...]. Znak ten zarejestrowano w trybie Porozumienia Madryckiego na rzecz R. B. GmbH z siedzibą w F. am S., A. (uprawnionego) dla towarów między innymi w klasie 30. Prawo to zostało uznane w Polsce w dniu 19 marca 1998 r. w wyniku notyfikacji z dnia 17 września 1996 r. w zakresie towarów w klasie 3, 5, 12, 14, 16, 18, 20, 25, 26, 28, 29, 30, 32, 33, 34, 35, 39, 41 i 42. Występując o uznanie za wygasłe prawa z rejestracji międzynarodowej przedmiotowego znaku towarowego, wnioskodawca powołał się na przepisy art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz. U. Nr 5, poz. 17 ze zm.) − dalej zwanej u.z.t. − w zw. z art. 315 ust. 1 ustawy 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117) − dalej zwanej p.w.p. Wskazał, że uprawniony z rejestracji znaku towarowego nie używał go na terytorium Polski w zakresie towarów z klasy 30. Istnienie swojego interesu prawnego uzasadnił tym, że kwestionowany znak towarowy w zakresie wnioskowanym o wygaszenie stanowi przeszkodę do zarejestrowania w Polsce na jego rzecz znaku towarowego Red Blue ze zgłoszenia [...] w zakresie towarów z klasy 30, a ponadto z inicjatywy uprawnionego toczy się proces cywilny o naruszenie spornego znaku towarowego w wyniku obrotu towarami wnioskodawcy z klasy 30 (lody).