Skarga na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest zobowiązany stosować zasadę zakazu rozstrzygania na niekorzyść skarżącego, wyrażoną w art. 134 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), jeśli nie stwierdzi naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności?". podjął następującą uchwałę: Unormowanie zawarte w art. 134 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) nie ma zastosowania w przypadku zaskarżenia do sądu administracyjnego indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), Sędzia NSA Grzegorz Krzymień, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Jan Rudowski (współsprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, , Protokolant Maja Fabrowska, starszy asystent sędziego, po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2014 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Finansowej z udziałem Prokuratora Prokuratury Generalnej Lucjana Nowakowskiego zagadnienia prawnego przekazanego przez Rzecznika Praw Obywatelskich wnioskiem z dnia 20 stycznia 2014 r., nr V.511.40.2014.JG o podjęcie uchwały wyjaśniającej: "Czy sąd administracyjny orzekając w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest zobowiązany stosować zasadę zakazu rozstrzygania na niekorzyść skarżącego, wyrażoną w art. 134 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), jeśli nie stwierdzi naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności?". podjął następującą uchwałę: Unormowanie zawarte w art. 134 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) nie ma zastosowania w przypadku zaskarżenia do sądu administracyjnego indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Uzasadnienie strona 1/10

Wnioskiem z dnia 20 stycznia 2014 r. Rzecznik Praw Obywatelskich, na podstawie art. 264 § 2 w związku z art. 15 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), wystąpił o rozstrzygnięcie następującego zagadnienia prawnego: "Czy sąd administracyjny orzekając w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest zobowiązany stosować zasadę zakazu rozstrzygania na niekorzyść skarżącego, wyrażoną w art. 134 § 2 p.p.s.a., jeśli nie stwierdzi naruszenia prawa skutkującego stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub czynności?".

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące stosowania zakazu orzekania na niekorzyść skarżącego (art. 134 § 2 p.p.s.a.), odnoszące się do interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., zwanej dalej: "O.p."), obowiązujących do dnia 1 lipca 2007 r., było jednolite (np.: wyroki: z dnia 24 marca 2011 r., I FSK 459/10, I FSK 343/10; z dnia 24 kwietnia 2008 r., I SA/Po 197/08, z dnia 29 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Po 1147/07). Po zmianie przepisów dotyczących wydawania interpretacji indywidualnych, początkowo orzecznictwo sądów administracyjnych dotyczące kwestii przestrzegania zakazu reformationis in peius również było jednolite (por. wyroki: z dnia 18 listopada 2011 r., II FSK 884/10; z dnia 10 listopada 2011 r., I FSK 188/11; z dnia 21 lipca 2011 r., II FSK 440/10 i z dnia 15 stycznia 2009 r., I SA/Po 1383/08).

Wnioskodawca zwrócił uwagę, że w 2012 r. wykształciły się dwie linie orzecznicze: odnoszące się explicite do kwestii braku możliwości stosowania zakazu, reformationis in peius w postępowaniu sądowoadministracyjnym ze skargi na interpretację indywidualną: wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2012 r., sygn. akt II FSK 2608/10 (sygn. powiązana: I SA/Po 289/10); wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1475/10 (sygn. powiązana: I SA/Wr 1555/09) oraz wskazujące na konieczność przestrzegania zakazu reformationis in peius w postępowaniu sądowoadministracyjnym ze skargi na interpretację indywidualną: a/ explicite wyrok NSA z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt IIFSK 2114/10 (sygn. powiązana: I SA/Lu 84/10); wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 533/11; b/ implicite: wyrok NSA z dnia 29 lutego 2012 r., sygn. akt II FSK 1523/10 (sygn. powiązana: I SA/Łd 1174/09). Zapadło również orzeczenie prezentujące nieco odmienne wnioski od tez postawionych w powyżej przywołanych orzeczeniach. W wyroku z dnia 8 lutego 2012 r., sygn. I SA/Po 808/11, WSA w Poznaniu stwierdził, że uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości nie narusza zasady zakazu reformationis in peius. Wnioskodawca powinien uzyskać w całości prawidłową interpretację. Sąd nie może więc pozostawić w obrocie prawnym interpretacji błędnej, naruszającej prawo, gdyż nie o taką interpretację występowała strona.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6119 Inne o symbolu podstawowym 611
Inne orzeczenia z hasłem:
Interpretacje podatkowe
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny