Skarga kasacyjna od wyroku WSA w Krakowie w sprawie ze skargi A. R. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. , nr: [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, wrzesień 2007 r. po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2018 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Finansowej zagadnienia prawnego przedstawionego w trybie art. 187 § 1 ustawy
Tezy

Uchylenie decyzji ostatecznej w zakresie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania powoduje unicestwienie materialnoprawnego skutku zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 201 ze zm.).

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka (sprawozdawca), Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (współsprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Jerzy Płusa, , Protokolant Krzysztof Osial, z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Bożeny Kiecol skargi kasacyjnej A. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 393/15 w sprawie ze skargi A. R. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 18 grudnia 2014 r., nr: [...], [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, sierpień, wrzesień 2007 r. po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2018 r. na posiedzeniu jawnym w Izbie Finansowej zagadnienia prawnego przedstawionego w trybie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) przez skład orzekający Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 20 października 2017 r., sygn. akt I FSK 24/16: "Czy uchylenie decyzji ostatecznej w zakresie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania powoduje unicestwienie materialnoprawnego skutku zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 201 ze zm.)?" podjął następującą uchwałę: Uchylenie decyzji ostatecznej w zakresie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania powoduje unicestwienie materialnoprawnego skutku zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 201 ze zm.).

Uzasadnienie strona 1/10

1. Postanowieniem z dnia 20 października 2017 r. I FSK 24/16, działając na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; dalej "p.p.s.a."), przedstawiono składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy uchylenie decyzji ostatecznej w zakresie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania powoduje unicestwienie materialnoprawnego skutku zastosowania środka egzekucyjnego w postaci przerwania biegu terminu przedawnienia na podstawie art. 70 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U.2012 r. poz. 201)?".

2.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 29 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Kr 393/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi A. R. (dalej: "skarżąca") na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 18 grudnia 2014 r. w przedmiocie podatku towarów i usług za lipiec, sierpień, wrzesień 2007 r. Ze stanu faktycznego przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że skarżąca prowadziła w kontrolowanych okresach działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu. Nie wykazała jednak całego obrotu uzyskanego z tej działalności. Stanowiło to podstawę do wydania przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. w 2009r. decyzji określających skarżącej wysokość zobowiązań podatkowych, które to orzeczenia zostały następnie uchylone w 2012 r. decyzjami Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie po uprzednim uchyleniu wyrokiem WSA w Krakowie z 22 maja 2012 r., sygn. akt I SA/Kr 444/12 postanowień tego organu odmawiających skarżącej przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W toku postępowania wyjaśniono, że zobowiązania podatkowe za sporne miesiące nie uległy przedawnieniu, ponieważ bieg przedawnienia został przerwany wskutek zastosowania środka egzekucyjnego (zajęcia wynagrodzenia za pracę), o którym skarżącą zawiadomiono 15 lutego 2010r.

Po ponownym rozpoznaniu spraw Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. decyzjami z 29 kwietnia 2014 r. dokonał rozliczeń w podatku od towarów i usług za powyższe okresy w sposób odmienny, aniżeli skarżąca w złożonych deklaracjach podatkowych. W uzasadnieniu wskazał wielkość niezaewidencjonowanej sprzedaży złomu miedzionośnego, złomu miedzi i złomu akumulatorowego. Ustalenia w tym zakresie poczynił w oparciu o dokonaną analizę ekonomiczną oraz dowody w postaci faktur, dowodów wewnętrznych, remanentów sporządzonych przez skarżącą oraz złożonych wyjaśnień. Organ wskazał powody, dla których nie można było zastosować żadnej z metod szacunku, określonych w art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej (dalej "O.p."). Podniósł, że szacowania dokonano za okres roczny, ponieważ brak było remanentów, sporządzonych na koniec każdego miesiąca.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcia decyzjami z 18 grudnia 2014 r. Skarżąca złożyła na te rozstrzygnięcia skargę do WSA.

Strona 1/10