Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Finansów w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 1997 r. po rozpoznaniu w dniu 16 października 2006 r. na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez skład orzekający Wydziału I Izby Finansowej NSA postanowieniem , I FSK 785/05, do wyjaśnienia w trybie art. 187 par. 1 ustawy
Tezy

Przepis art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie może stanowić podstawy do ustalenia osobie fizycznej dodatkowego zobowiązania podatkowego w sytuacji, gdy grozi jej odpowiedzialność za przestępstwo skarbowe.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem Marii Teresy Kalocińskiej Prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie ze skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 maja 2005 r., III SA/Wa 4/05 w sprawie ze skargi Lecha Z. - P.H. "A.-M." na decyzję Ministra Finansów z dnia 21 września 2004 r., (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 1997 r. po rozpoznaniu w dniu 16 października 2006 r. na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez skład orzekający Wydziału I Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2006 r., I FSK 785/05, do wyjaśnienia w trybie art. 187 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm./: "Czy w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 kwietnia 1998 r., K 17/97, /OTK 1998 nr 3 poz. 30/, przepis art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ utracił moc obowiązującą również w zakresie w jakim dopuszcza stosowanie wobec tej samej osoby, za ten sam czyn sankcji administracyjnej określonej przez powołaną ustawę jako "dodatkowe zobowiązanie podatkowe" i odpowiedzialność za przestępstwo skarbowe." podjął następującą uchwałę:

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/13

Zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, przekazane do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego:

Wyrokiem z dnia 31 maja 2005 r. III SA/Wa 4/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu spraw ze skarg Lecha Z., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe "A.-M.", na decyzje Ministra Finansów z dnia 21 września 2004 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 1997 r., uchylił ww. decyzje.

W uzasadnieniu wyroku sąd I instancji stwierdził, że decyzjami z dnia 30 listopada 1998 r. Urząd Skarbowy w E. określił Lechowi Z., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.H. "A.-M.", wysokość zwrotu różnicy podatku od towarów i usług oraz ustalił kwotę dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc czerwiec i lipiec 1997 r. Od tych decyzji strona nie złożyła odwołań, natomiast wnioskami z dnia 16 grudnia 1998 r. Lech Z. zwrócił się do Izby Skarbowej w E. o stwierdzenie ich nieważności w trybie art. 247 par. 1 pkt 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Izba Skarbowa w O. orzekając w pierwszej instancji w przedmiocie żądania podatnika po rozpatrzeniu jego zarzutów i po przeanalizowaniu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie - decyzjami z dnia 12 lutego 1999 r. odmówiła stwierdzenia nieważności ostatecznych decyzji Urzędu Skarbowego w E. Decyzje Izby Skarbowej zostały utrzymane w mocy przez Ministra Finansów decyzjami z dnia 21 września 2004 r. (...) oraz (...), z uwagi na brak przesłanek uzasadniających stwierdzenie nieważności decyzji. W uzasadnieniach tych decyzji organ wskazał, iż Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 29 kwietnia 1998 r. K. 17/97 orzekł o niezgodności przepisów art. 27 ust. 5, 6 i 8 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ z art. 2 Konstytucji RP, ale jedynie w zakresie w jakim dopuszczają stosowanie wobec tej samej osoby za ten sam czyn sankcji administracyjnej, określonej przez tę ustawę jako "dodatkowe zobowiązanie podatkowe", i odpowiedzialności za wykroczenia skarbowe. Wykroczenie takie ma zaś miejsce w przypadku, gdy kwota uszczuplenia podatkowego lub bezpodstawnego zwrotu nie przekracza kwoty 2.500 zł. W przeciwnym razie czyn stanowi przestępstwo skarbowe zgodnie z treścią przepisu art. 95 ustawy karnej skarbowej /obowiązującej w 1997 r./. Nie ulega zaś kwestii, iż w sytuacji jaka zachodziła w sprawie podstawą do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego był właśnie bezpodstawnie żądany zwrot nadwyżki podatku - naliczonego nad należnym - przekraczający kwotę 2.500 zł, stąd nie można, zdaniem - Ministra Finansów, przyjąć, że Urząd Skarbowy w E. zastosował art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, wbrew orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego.

Strona 1/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów