Skargi kasacyjne F. Spółka z o.o. we W. od wyroków WSA we Wrocławiu w sprawie ze skarg F. Spółka z o.o. we W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej we W. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego, w którym na podstawie art. 187 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przedstawiono do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów NSA pytanie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy?" podjął następującą uchwałę: Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy.
Tezy

Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Prezes Izby Finansowej Marek Zirk - Sadowski, Sędzia NSA Adam Bącal, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (współsprawozdawca), Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Protokolant Natalia Prałat, po rozpoznaniu w Izbie Finansowej na posiedzeniu jawnym w dniu 24 października 2011 r. z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej Lucjana Nowakowskiego zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 20 stycznia 2011 r. sygn. akt I FSK 2053/09 w sprawie ze skarg kasacyjnych F. Spółka z o.o. we W. od wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 sierpnia 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 503/09, I SA/Wr 504/09 i I SA/Wr 505/09 w sprawie ze skarg F. Spółka z o.o. we W. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 12 lutego 2009 r. nr [...], nr [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego, w którym na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przedstawiono do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego pytanie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy?" podjął następującą uchwałę: Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/8

1. Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2011 r., sygn. akt I FSK 2053/09, Naczelny Sąd Administracyjny, działając na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej P.p.s.a.), przedstawił do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów tego Sądu następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, które wyłoniło się podczas rozpoznawania skarg kasacyjnych F. spółki z o.o. we W. od wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 sierpnia 2009 r., wydanych w sprawie ze skarg tej Spółki na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 12 lutego 2009 r. w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego: "Czy wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu na podstawie art. 33a § 1 pkt 2 i 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. t.j. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.) powoduje bezprzedmiotowość postępowania odwoławczego dotyczącego tej decyzji i konieczność zastosowania art. 233 § 1 pkt 3 tej ustawy ?"

2. Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu sprawy wynikało, że decyzjami z 12 lutego 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) umorzył postępowania odwoławcze zainicjowane odwołaniami spółki od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z 4 grudnia 2008 r.: dwóch określających przybliżone kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2001 r. i luty 2002 r. i dokonujących zabezpieczenia na majątku podatnika na te kwoty oraz jednej orzekającej o zabezpieczeniu na majątku spółki kwoty na poczet wykonania zaległości z tytułu otrzymania nienależnego zwrotu podatku od towarów i usług za pozostałe miesiące 2002 r., bowiem decyzjami z 4 lutego 2009 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego określił spółce zobowiązania w podatku VAT za grudzień 2001 r. i luty 2002 r. i kwotę zwrotu różnicy podatku VAT za pozostałe miesiące 2002 r. (decyzje doręczono pełnomocnikowi strony 5 lutego 2009 r.).

Organ odwoławczy uznał, że postępowania odwoławcze są bezprzedmiotowe, bowiem stosownie do art. 33a § 1 pkt 2 i 3 Ordynacji podatkowej decyzja o zabezpieczeniu wygasa z dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego bądź z dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zwrotu podatku. Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu skutkuje zatem niemożnością merytorycznego rozpoznania odwołania od tej decyzji, zaś postępowanie odwoławcze staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu.

3. W skargach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu spółka zarzuciła decyzjom Dyrektora Izby Skarbowej naruszenie: art. 70 § 1, art. 33a § 1 pkt 3 w związku z art. 33 § 1, art. 233 § 1 pkt 3 oraz art. 233 § 1 pkt 2 lit. a, a także art. 210 § 4 w związku z art. 122 i art. 187 Ordynacji podatkowej.

4. Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skargi były nieuzasadnione, bowiem Dyrektor Izby Skarbowej nie mógł postąpić inaczej, jak tylko umorzyć postępowania odwoławcze z uwagi na ich bezprzedmiotowość objawiającą się brakiem przedmiotu postępowania, tj. decyzji, która wolą ustawodawcy wygasła z mocy samego prawa. Wygaśnięcie decyzji o zabezpieczeniu skutkowało tym, że organ odwoławczy pozbawiony został kompetencji do rozpoznania odwołań od tych decyzji, nawet gdyby postępowanie odwoławcze doprowadziło do ujawnienia uchybień przy ich wydawaniu, w tym uchybień stanowiących o rażącym naruszeniu prawa. Sąd pierwszej instancji odnosząc się do poszczególnych zarzutów skarg stwierdził, że mogłyby być one przedmiotem oceny, jako mające ewentualnie wpływ na wynik sprawy w sytuacji, kiedy organ odwoławczy rozpoznawałby odwołania od decyzji zabezpieczających merytorycznie, co w sprawach tych nie miało miejsca.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Podatkowe postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Skarbowej