Skarga M. B. L. na decyzję Izby Skarbowej w (...) w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym za 1995 r., po rozpoznaniu w dniu 12 października 1998 r. na posiedzeniu jawnym następujących wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający NSA postanowieniem do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:~Czy w świetle art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ tłumacz prowadzący działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń, w tym także na rzecz osób fizycznych, i dokumentujący tę działalność w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest upoważniony do korzystania z ryczałtowej formy kosztów uzyskania przychodów określonych w tym przepisie, tj. w wysokości 50 proc.?~podjął następującą uchwałę:
Tezy

W stanie prawnym obowiązującym w 1995 r. do tłumacza mogła mieć zastosowanie ryczałtowa forma kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, jeżeli w świetle przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83/ podatnik ten był twórcą korzystającym z praw autorskich.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem S. Trautsolta, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie I SA/Po 601/97 ze skargi M. B. L. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 10 marca 1997 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym za 1995 r., po rozpoznaniu w dniu 12 października 1998 r. na posiedzeniu jawnym następujących wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 27 listopada 1997 r. do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

Czy w świetle art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ tłumacz prowadzący działalność gospodarczą w zakresie tłumaczeń, w tym także na rzecz osób fizycznych, i dokumentujący tę działalność w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jest upoważniony do korzystania z ryczałtowej formy kosztów uzyskania przychodów określonych w tym przepisie, tj. w wysokości 50 proc.?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/5

Wątpliwość prawna przedstawiona do wyjaśnienia składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego powstała na tle następującego stanu faktycznego:

Działając w rejonie właściwości miejscowej Pierwszego Urzędu Skarbowego w P., tłumacz przysięgły i zarazem członek rzeczywisty Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich M. B. L. dokonywała tłumaczeń na podstawie umów zlecenia osobom prawnym, w tym także podmiotom gospodarczym, oraz osobom fizycznym. Wykonując - jak podała w skardze - tłumaczenia od 1961 r., zawsze korzystała z 50 proc. normy kosztów uzyskania przychodów, przysługującej twórcom na podstawie przepisów o prawie autorskim.

W 1996 r. Urząd Skarbowy, badając zeznania podatniczki o wysokości dochodu osiągniętego w 1995 r., zakwestionował zasadność odliczania kosztów uzyskania przychodu według owej zryczałtowanej normy. W rezultacie wszczętego z urzędu postępowania podatkowego organ ten dnia 18 września 1996 r. wydał decyzję /nr I US - SD - s/861/2013/96/, w której - powołując się na art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ - określił podatniczce zobowiązanie w podatku dochodowym za 1995 r. w wysokości 1.504, 50zł. Z uzasadnienia decyzji wynikało, że odliczanie kosztów uzyskania przychodu z zastosowaniem normy 50 proc. przysługującej twórcom naruszało art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z tym przepisem u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej, prowadzących księgi przychodów i rozchodów, dochodem jest różnica pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania. Zdaniem organu I instancji, podatnik uzyskujący przychody z działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych jest zobowiązany do ustalenia dochodu z uwzględnieniem faktycznie poniesionych kosztów. Dalsze wywody miały na celu wykazanie, które z wydatków należało pominąć, aby prawidłowo określić koszty uzyskania przychodu w badanym przez organ roku podatkowym.

W odwołaniu od tej decyzji strona podnosiła przede wszystkim, iż skoro nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, wszelkie ustalenia organu dokonane w zaskarżonej decyzji są w rzeczywistości nietrafne.

Izba Skarbowa w (...), po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia 10 marca 1997 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego. Organ odwoławczy, podtrzymując twierdzenia organu I instancji, wskazał ponadto na wynikający z art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów dla działalności polegającej na wykonywaniu wolnego zawodu. Zwrócił także uwagę na konieczność dokumentowania wszystkich przychodów i kosztów zgodnie z przepisami regulującymi prowadzenie tego urządzenia księgowego.

W skardze na tę decyzję strona powtórzyła argumenty podnoszone w toku postępowania podatkowego, natomiast organ odwoławczy z przyczyn wywiedzionych w uzasadnieniu decyzji ostatecznej wnosił o oddalenie skargi.

Strona 1/5