Skarga Joint Venture I.-K. (...) na decyzję Izby Skarbowej w O. w przedmiocie wymiaru podatku od towarów i usług po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym, wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający NSA
Tezy

Wyrażenie w fakturze VAT kwoty podatku naliczonego w walucie wymienialnej /EURO/ w stanie prawnym obowiązującym w 1999 r. nie pozbawiało podatnika podatku od towarów i usług prawa do odliczenia, wynikającego z art. 19 ust. 1 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Ryszarda Walczaka prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie ze skargi Joint Venture I.-K. (...) na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 29 listopada 2000 r., (...) w przedmiocie wymiaru podatku od towarów i usług po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym, wątpliwości prawnej przekazanej przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, postanowieniem z dnia 29 listopada 2002 r. I SA/Wr 3239/00, do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

Czy podatnik podatku od towarów i usług ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyrażonego w fakturze VAT w zagranicznych środkach płatniczych /EURO/? podjął następująca uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/8

Wątpliwość prawna przedstawiona w postanowieniu Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 29 listopada 2002 r., I SA/Wr 3239/00 wyłoniła się na tle następującego stanu faktycznego:

Decyzją z dnia 29 listopada 2000 r. Izba Skarbowa w O. utrzymała w mocy zakwestionowaną w odwołaniu Joint Venture I.-K. (...) decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w O. z dnia 28 kwietnia 2000 r. w części dotyczącej między innymi określenia za czerwiec 1999 r. kwoty podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy strony w wysokości niższej, niż to wynikało ze złożonej deklaracji podatkowej oraz ustalenia za ten miesiąc dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

W motywach decyzji Izba Skarbowa w O. podzieliła stanowisko organu pierwszej instancji, że strona zawyżyła w rozliczeniu za czerwiec 1999 r. wielkość podatku naliczonego o kwotę 153.084,11 zł, wynikającą z faktury (...) z dnia 22 czerwca 1999 r., wystawionej wyłącznie w Euro i nie zawierającej przeliczenia kwot w tej fakturze wykazanych na złote polskie. W uzasadnieniu decyzji podano, że do czasu uchwalenia ustawy o języku polskim żaden z przepisów odnoszących się do podatku od towarów i usług nie określał, w jakim języku i w jakiej walucie powinna być wystawiona faktura VAT.

Jedynie art. 9 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./ stanowił, że urządzenia księgowe powinny być prowadzone w języku polskim, natomiast z art. 21 ust. 5 tej ustawy, a contrario, można było wyciągnąć wniosek, że dowody księgowe nie muszą być wystawiane wyłącznie w języku polskim lecz również w językach obcych.

Z kolei w przypadku przyjęcia założenia, że strona była nierezydentem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. - Prawo dewizowe /Dz.U. nr 160 poz. 1063 ze zm./ - zgodnie z art. 13 ust. 1 tej ustawy zobowiązania pieniężne strony w obrocie dewizowym z zagranicą mogły być wyrażone wyłącznie w walucie polskiej lub w walutach wymienialnych.

Jednakże - zdaniem Izby Skarbowej w O. - rozważania powyższe miały znaczenie jedynie teoretyczne i nie znajdowały zastosowania w sprawie.

Analiza materiału dowodowego oraz obowiązujących regulacji prawnych uzasadnia bowiem wniosek, że strona nie spełniała przesłanek do uznania jej za nierezydenta.

Aczkolwiek bowiem nie miała ona siedziby w kraju - to jednak prowadziła w Rzeczypospolitej Polskiej działalność gospodarczą przez wydzielony podmiot /zakład/, i zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2g umowy pomiędzy Polską a Republiką Austrii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodów i majątku podpisanej w Wiedniu w dniu 2 października 1974 r. /Dz.U. 1975 nr 24 poz. 129/ powinna rozliczać się na zasadach przewidzianych w prawie polskim. To zaś oznaczało, że we wzajemnych rozliczeniach z drugim rezydentem, którym była spółka cywilna "I.-K. A-4 Motorway Construction" z siedzibą w O. miała zastosowanie klauzula walutowości wyrażona w art. 358 Kodeksu cywilnego.

Strona 1/8