Skarga "H.-G.E. P." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzje Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku od towarów i usług po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2002 r. na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający NSA Ośrodek Zamiejscowy w K. postanowieniem I SA/Ka 1463/00 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy oku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:~Czy przedłużenie terminu zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 21 ust. 6 zdanie 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, powinno być wyrażone przez urząd skarbowy w postaci udzielenia odpowiedzi zwykłym pismem, czy też w formie postanowienia lub decyzji administracyjnej wydanych /odpowiednio/ na podstawie art. 216 par. 1 lub art. 207 par. 1 ustawy
Tezy

Przedłużenie terminu do zwrotu różnicy podatku od towarów i usług na podstawie art. 21 ust. 6 zdanie drugie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ następuje w ramach czynności sprawdzających w formie postanowienia, które jako rozstrzygające o istocie sprawy, podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w związku z czym musi zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne /art. 217 par. 2 Ordynacji podatkowej/.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Ryszarda Walczaka w sprawie ze skargi "H.-G.E. P." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzje Izby Skarbowej w K. z dnia 15 maja 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2002 r. na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w K. postanowieniem z dnia 11 października 2001r. I SA/Ka 1463/00 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

Czy przedłużenie terminu zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 21 ust. 6 zdanie 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, powinno być wyrażone przez urząd skarbowy w postaci udzielenia odpowiedzi zwykłym pismem, czy też w formie postanowienia lub decyzji administracyjnej wydanych /odpowiednio/ na podstawie art. 216 par. 1 lub art. 207 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/12

Wątpliwość prawna przedstawiona składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłoniła się na tle następującego stanu faktycznego:

Drugi Urząd Skarbowy w K. decyzją z dnia 21 stycznia 2000 r. (...), skierowaną do Spółki z o.o. "H.-G.E. P." w K., przedłużył tej Spółce termin zwrotu na rachunek bankowy kwoty różnicy podatku wykazanej w pozycji 67 deklaracji VAT-7 dla podatku od towarów i usług za listopad 1999 w kwocie 1.680.227 zł do dnia zakończenia postępowania wyjaśniającego w sprawie zasadności deklarowanego zwrotu różnicy podatku. Decyzją z dnia 29 lutego 2000 r. (...), skierowaną do tego samego podatnika, Drugi Urząd Skarbowy w K. przedłużył termin zwrotu na rachunek bankowy kwoty różnicy podatku wykazanej w pozycji 67 deklaracji VAT-7 dla podatku od towarów i usług za grudzień 1999 w kwocie 314.449 zł do dnia zakończenia postępowania wyjaśniającego w sprawie zasadności deklarowanego zwrotu różnicy podatku. Jako podstawę prawną decyzji w obydwu przypadkach Urząd Skarbowy powołał art. 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. /dalej w skrócie: Ordynacja podatkowa/ i art. 21 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dalej w skrócie: ustawa o VAT/.

Uzasadniając decyzje Urząd Skarbowy w pierwszej kolejności przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w deklaracji VAT-7 dla podatku od towarów i usług za listopad 1999 złożonej dnia 30.12.1999 r. w Urzędzie Skarbowym, Spółka wykazała kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 1.680.227 zł, zaś w deklaracji VAT-7 dla tego samego podatku za grudzień 1999 Spółka wykazała kwotę nadwyżki podatku nad należnym, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 1.680.227 zł. Urząd Skarbowy podał, że przesłanką uzasadniającą ubieganie się Spółki o zwrot bezpośredni różnicy podatku na podstawie przepisów ustawy o VAT jest deklarowanie zakupów towarów i usług zaliczanych do środków trwałych związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Wartość zakupu netto wyniosła odpowiednio 7.663.726 zł /podatek VAT 1.680.227 zł/ oraz 1.429.313 zł /podatek VAT 314.449 zł/.

W celu sprawdzenia zasadności ww. zwrotu różnicy podatku Drugi Urząd Skarbowy w K. wszczął postępowanie kontrolne. W wyniku przeprowadzonej w dniu 20.01.2000 r. kontroli krzyżowej faktur w Spółce "P.-P." Sp. z o.o. w K. podano w wątpliwość zasadność dokonywania odliczeń podatku od towarów i usług z faktur VAT wystawionych przez ww. Spółkę dokumentujących uiszczenie zaliczek na poczet sprzedaży budowanego przez Spółkę z o.o. "P.-P." Hotelu "C." w K. Ponieważ postępowanie nie miało zostać zakończone przed terminem zwrotu różnicy podatku upływającym odpowiednio w dniu 24.01.2000 r. i 29.02.2000 r., Drugi Urząd Skarbowy w K., na mocy art. 21 ust. 6 ustawy o VAT, podjął decyzję o przedłużeniu terminu zwrotu różnicy podatku do dnia zakończenia postępowania w przedmiotowej sprawie.

Strona 1/12