Skarga I. P. K. SA w K. na decyzję Izby Skarbowej w K. w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym, wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający NSA
Tezy

Odmówić wyjaśnienia przedstawionych wątpliwości prawnych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Ryszarda Walczaka prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie ze skargi I. P. K. SA w K. na decyzję Izby Skarbowej w K. z dnia 20 grudnia 2000 r., (...) w przedmiocie zwrotu podatku od towarów i usług po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym, wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie, postanowieniem z dnia 10 stycznia 2003 r. I SA/Kr 186/01, do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

1. Czy do zwrotu różnicy podatku w okresie od 1 stycznia 1998 r. do 25 marca 2002 r. mają zastosowanie inne przepisy o nadpłacie, niż o oprocentowaniu w razie nie zwrócenia tej różnicy przez urząd skarbowy.

2. Co stanowiło w ww. okresie podstawę prawną do korekty deklaracji VAT-7 polegającej na zwiększeniu różnicy podatku w związku ze zwiększeniem podatku naliczonego.

podjął następująca uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/6

Skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego, Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie, postanowieniem z dnia 10 stycznia 2002 r. I SA/Kr 186/01, na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wystąpił do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów wątpliwości prawnych przytoczonych w sentencji uchwały.

Przedstawione wątpliwości prawne wyłoniły się na tle następującego stanu faktycznego.

W dniu 20 grudnia 1999 r. I. P. - K. SA złożyła w Urzędzie Skarbowym w O. korekty deklaracji VAT-7 za miesiące maj i sierpień 1999 r. wraz w wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za te miesiące. Urząd Skarbowy w O. decyzją z dnia 21 lutego 2000 r. odmówił spółce stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące maj oraz sierpień 1999 r.

Izba Skarbowa w K. decyzją z dnia 20 grudnia 2000 r. utrzymała w mocy rozstrzygnięcie organu podatkowego I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnia, iż przyczyną złożenia korekt było nie ujęcie w deklaracjach VAT-7 za miesiąc maj 1999 r. i sierpień 1999 r. podatku naliczonego wynikającego z dokumentów SAD otrzymanych 10 maja 1999 r. oraz w dniu 26 sierpnia 1999 r. Spółka w deklaracjach wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad podatkiem należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości odpowiednio 189.142 zł oraz 256.776 zł. Natomiast w złożonych korektach do deklaracji VAT-7 - spółka zwiększyła powyższe kwoty nadwyżki odpowiednio o 69.873 zł oraz 22.457 zł. Powołując się na art. 72 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej stwierdza, że nadpłata podatku ma miejsce, gdy świadczenie podatnika jest wyższe niż to wynika z treści przepisów prawa, albo też gdy świadczenie to w świetle obowiązującego prawa w ogóle nie powinno mieć miejsca. Specyfiką konstrukcji podatku od towarów i usług wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest istnienie podatku należnego /występującego przy sprzedaży towarów i usług/ i podatku naliczonego /występującego przy zakupie towarów i usług/, przy czym podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Izba wyjaśnia następnie, że nadwyżka podatku należnego nad naliczonym rodzi po stronie podatnika obowiązek wpłaty tej nadwyżki na konto urzędu skarbowego. I właśnie jej nadpłacenie lub nienależne odprowadzenie daje stronie podstawę do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Nadwyżka podatku naliczonego nad należnym nie stanowi nadpłaty. Wyjątki wynikają tu: 1/ z art. 21 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, gdzie różnicę podatku nie zwróconą przez urząd skarbowy w terminie, o którym mowa w ust. 6, traktuje się jako nadpłatę podatku; 2/ z art. 79 par. 2 pkt 1 lit. "b" Ordynacji podatkowej, gdzie z tytułu wykazania kwoty różnicy podatku do zwrotu w wysokości niższej od należnej podatnikowi przysługuje prawo do żądania stwierdzenia nadpłaty.

Strona 1/6