Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie ze skargi PUH "U." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 14 grudnia 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2002 r. na posiedzeniu jawnym wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Białymstoku, postanowieniem z dnia 28 grudnia 2001 r. SA/Bk 96/01 do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:
Czy po wejściu w życie z dniem 1 stycznia 2000 r. przepisu art. 19 ust. 3 lit "b" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnik może dokonać korekty złożonej wcześniej deklaracji podatkowej VAT-7, mimo upływu terminów z art. 19 ust. 3 wymienionej ustawy?
podjął następującą uchwałę:
Wątpliwość prawna przedstawiona Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368, ze zm./ wyłoniła się na tle następującego stanu faktycznego.
Decyzją z dnia 14 grudnia 2000 r. Izba Skarbowa w B. utrzymała w mocy zakwestionowaną w odwołaniu Przedsiębiorstwa Usługowo-Handlowego "U." - Sp. z o.o. decyzję Urzędu Skarbowego w B.-P. z dnia 29 września 2000 r. określającą za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2000 r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, zaległość podatkową i odsetki za zwłokę od tej zaległości oraz ustalającą za wymienione miesiące dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług.
W motywach decyzji Izba Skarbowa w B. podzieliła stanowisko organu I instancji, że Spółka uchybiła określonemu w przepisie art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50, ze zm./ terminowi obniżenia kwot podatku należnego o podatek naliczony. Ustalono bowiem, że w okresie od stycznia do kwietnia 2000 r. Spółka otrzymała 21 faktur VAT za energię elektryczną, usługi telekomunikacyjne, wywóz nieczystości i dostawę wody, w których to fakturach określono między innymi daty ich wystawienia, okresy rozliczeniowe oraz terminy płatności i na ich podstawie dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur niezgodnie z par. 42 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245/, uchybiając w ten sposób terminom odliczenia podatku naliczonego.
Wprawdzie przed kontrolą przeprowadzoną w Spółce w lipcu 2000 r. przez Urząd Skarbowy w B.-P. Spółka złożyła nowe deklaracje VAT-7 za miesiące od stycznia do kwietnia 2000 r., w których skorygowała rozliczenie podatku naliczonego z niektórych faktur zgodnie z zasadą określoną w par. 42 ust. 4 powołanego wcześniej rozporządzenia Ministra Finansów, lecz korekty tej w świetle art. 19 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, jako spóźnionej, nie można uwzględnić.
W skardze na tę decyzję strona wniosła o jej uchylenie, zarzucając, że wydano ją z naruszeniem art. 19 ust. 3b ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w związku z art. 81 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926, ze zm./, art. 27 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym oraz par. 42 ust. 4 powołanego wcześniej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r.
Zdaniem strony skarżącej, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2000 r. nie przewidywały zakazu dokonywania korekt w zakresie odliczenia podatku naliczonego za ubiegłe miesiące rozliczeniowe, dokonane przez nią korekty deklaracji VAT-7 przed dniem wszczęcia kontroli podatkowej wykluczały możliwość ustalenia przez orzekające organy podatkowe dodatkowego zobowiązania podatkowego, natomiast par. 42 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. nie dotyczył faktur wystawionych w terminie krótszym niż 30 dni przed powstaniem obowiązku podatkowego.