Skarga (...) Przedsiębiorstwa Ceramiki Budowlanej w A. na uchwałę Rady Gminy w A. w przedmiocie ustalenia opłat za pobór wody z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę, po rozpoznaniu w dniu 4 maja 1998 r. na posiedzeniu jawnym następujących wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający NSA postanowieniem do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:~Czy w sprawie zaskarżenia uchwały organu gminy w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ stosuje się termin do wniesienia skargi określony w art. 35 ust. 1 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, liczony zawsze tylko od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 34 ust. 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, czy też liczony od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia?~podjął następującą uchwałę:
Tezy

W sprawie zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały organu gminy w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ stosuje się termin do wniesienia skargi określony w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, którego bieg rozpoczyna się od dnia doręczenia skarżącemu odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, gdy odpowiedź została doręczona przed upływem dwumiesięcznego terminu przewidzianego dla rozpatrzenia wezwania. Jeżeli odpowiedzi nie doręczono, termin do wniesienia skargi biegnie od dnia upływu tego dwumiesięcznego terminu; jednakże gdy spóźniona odpowiedź na wezwanie została doręczona przed upływem terminu do wniesienia skargi, termin ten liczy się od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny z udziałem S. Trautsolta, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości, w sprawie II SA/Łd 1666/97 ze skargi (...) Przedsiębiorstwa Ceramiki Budowlanej w A. na uchwałę Rady Gminy w A. z dnia 27 marca 1997 r. w przedmiocie ustalenia opłat za pobór wody z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę, po rozpoznaniu w dniu 4 maja 1998 r. na posiedzeniu jawnym następujących wątpliwości prawnych przekazanych przez skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia 5 grudnia 1997 r. do wyjaśnienia w trybie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./:

Czy w sprawie zaskarżenia uchwały organu gminy w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ stosuje się termin do wniesienia skargi określony w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, liczony zawsze tylko od dnia upływu terminu, o którym mowa w art. 34 ust. 3 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, czy też liczony od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia?

podjął następującą uchwałę:

Uzasadnienie strona 1/6

Postanowieniem z dnia 5 grudnia 1997 r. II SA/Łd 1666/97 Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi (...) Przedsiębiorstwa Ceramiki Budowlanej w A. na uchwałę Rady Gminy w A. z dnia 27 marca 1997 r. nr XXV/197/97 w przedmiocie ustalenia opłat za pobór wody z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę, na podstawie art. 49 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wystąpił do Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego o wyjaśnienie przez skład siedmiu sędziów wątpliwości prawnej ujętej w pytaniu przedstawionym na wstępie.

Wątpliwość prawna przedstawiona składowi siedmiu sędziów wyłoniła się na tle następującego stanu faktycznego:

(...) Przedsiębiorstwo Ceramiki Budowlanej w A. dnia 24 kwietnia 1997 r. wezwało Radę Gminy A. na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ do zmiany uchwały nr XXV/197/97 z dnia 27 marca 1997 r. w sprawie ustalenia opłat za pobór wody z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę /wchodzącej w życie dnia 1 kwietnia 1997 r./, jako naruszającej interes prawny przedsiębiorstwa przez ustalenie zbyt wysokiej opłaty za pobór wody z urządzeń zaopatrzenia w wodę, niezgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W uzasadnieniu powołano się na to, że w gminie ustalono dwie ceny za wodę: jedną dla odbiorców nie będących podmiotami gospodarczymi, wynoszącą 0,96 zł na 1 m3, drugą dla podmiotów gospodarczych, wynoszącą 1,45 zł za 1 m3. W ten sposób zostały naruszone zasady ustalania opłat przewidziane w przepisach prawnych, jak również naruszono zasadę równego traktowania wszystkich podmiotów.

Przewodniczący Rady Gminy A. w piśmie z dnia 20 czerwca 1997 r. /doręczonym Przedsiębiorstwu dnia 30 czerwca 1997 r./ przedstawił wyjaśnienia dotyczące wszystkich kwestii podniesionych w wezwaniu do usunięcia naruszenia interesu prawnego Przedsiębiorstwa, w tym w szczególności wyniki sprawdzenia kalkulacji opłat za wodę, które nie zawierają narzutu zysku. Zwrócono uwagę na zasady dotowania zaopatrzenia w wodę z funduszów gminnych, zaznaczając, iż Rada Gminy uznała za zasadne dotowanie odbiorców indywidualnych, ale nie widziała takiej potrzeby odnośnie do przedsiębiorstw czerpiących wodę z komunalnych urządzeń zaopatrzenia w wodę.

(...) Przedsiębiorstwo Ceramiki Budowlanej w A. złożyło dnia 30 lipca 1997 r. w sądzie administracyjnym skargę, powołując się na art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym, w której wniosło o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Gminy A. w części dotyczącej ustalenia opłat za pobór wody z gminnych urządzeń zaopatrzenia w wodę przez podmioty gospodarcze /par. 2 uchwały/. W uzasadnieniu skargi zakwestionowano zgodność przepisów uchwały z prawem, w szczególności z par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 1996 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę urządzeń kanalizacyjnych oraz zasad ustalania opłat za wodę wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 151 poz. 716/. Uregulowania uchwały uznano za naruszające zasadę równego traktowania wszystkich podmiotów prowadzące do dyskryminacji podmiotów gospodarczych. Odpowiadając na wezwanie sądu strona skarżąca złożyła dokument potwierdzający datę wniesienia do Rady Gminy wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego.

Strona 1/6