Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale prokuratora Marii Kalocińskiej, Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej, delegowanego do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania Rejonowej Spółdzielni "S." z siedzibą w C. od decyzji Wójta Gminy w G. z dnia 18 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu oraz na piwo w sklepie nr 21 w B. gmina G. po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.-B., zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./ o następującym brzmieniu:
Czy art. 3 ustawy o opłacie skarbowej wyłącza pobór opłaty skarbowej przewidzianej przez art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. "d" według stawki określonej w części IV ust. 48 pkt 1 kolumna 3 załącznika do tejże ustawy o opłacie skarbowej w związku z wnoszeniem opłat za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przewidzianych przez przepisy art. 11[1] ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi?
podjął następującą uchwałę:
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.-B., uchwałą z dnia 27 maja 2002 r. (...), na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ - wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytania prawne przytoczone w sentencji.
Przedstawione zagadnienia prawne wyłoniły się na tle następującego stanu faktycznego:
Wójt Gminy G. decyzją z dnia 18 lutego 2002 r. (...) udzielił Rejonowej Spółdzielni Pracy "S." w C. zezwolenia na sprzedaż w sklepie nr 21 w B. gm. G. woj. śląskie, napojów alkoholowych zawierających do 4,5 procent alkoholu oraz piwa przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazano art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /t.j. Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, Uchwałę Rady Gminy w G. z dnia 28 sierpnia 2001 r., nr XXX/260/01, w sprawie zasad usytuowania na terenie gminy G. miejsc sprzedaży napojów alkoholowych oraz Uchwałę Rady Gminy w G. nr XXX/259/01, w sprawie ustalania liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych zawierających powyżej 4,5 procent alkoholu /z wyjątkiem piwa/, przeznaczonych do spożycia w miejscu i poza miejscem sprzedaży.
Z decyzji wynikało, iż zezwolenie ważne jest na czas oznaczony od dnia 2 marca 2002 r. do 31 marca 2012 r. i że sprzedaż napojów alkoholowych oraz piwa może być prowadzona w godzinach otwarcia sklepu, określonych Uchwałą Rady Gminy w G. z dnia 28 grudnia 1999 r. nr XIV/127/99, w sprawie czasu pracy placówek handlu detalicznego, zakładów gastronomicznych i usługowych na terenie Gminy G.
Stronę pouczono o treści art. 11[1] ust. 1-5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi regulującego wysokość i zasady wnoszenia opłaty oraz art. 18 ust. 8 tej ustawy stanowiącego o wygaśnięciu zezwolenia. Ponadto w decyzji zamieszczono adnotację: "Pobrano opłatę skarbową w wysokości 833 zł."
W odwołaniu od tej decyzji strona wniosła o jej uchylenie w części nakładającej obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej, zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego - art. 3 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 86 poz. 960 ze zm./, poprzez uznanie, że oprócz opłaty za korzystanie z wydanego zezwolenia należna jest również opłata skarbowa od tzw. innych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej. Według odwołania art. 3 ustawy o opłacie skarbowej jednoznacznie stwierdza, że nie podlegają opłacie skarbowej między innymi zezwolenia, które na podstawie odrębnych przepisów podlegają innym opłatom o charakterze publicznoprawnym lub są od tych opłat zwolnione. Odwołująca się spółdzielnia wyraziła pogląd, że opłaty pobierane na podstawie ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi mają charakter opłat publicznoprawnych /opłaty przymusowe, ustalane jednostronnie, bezzwrotne/, a ponadto, że są przewidziane w odrębnych przepisach. Przyjęta więc w decyzji wykładnia art. 3 ustawy o opłacie skarbowej prowadzi do niczym nie uzasadnionego wzrostu fiskalizmu, a sam przepis czyni praktycznie martwym.