Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Marii Kalocińskiej, prokuratora Prokuratury Apelacyjnej delegowanej do Ministerstwa Sprawiedliwości w sprawie z odwołania "A." S.A. z siedzibą w B.-B. od decyzji Wójta Gminy P. z dnia 31 lipca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2003 r. na posiedzeniu jawnym, pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.-B. zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856 ze zm./ o następującym brzmieniu:
1. Czy za grunty "zajęte na zbiorniki wodne retencyjne" /art. 5 ust. 1 pkt 7 lit. "b" ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych - t.j. Dz.U. 2002 nr 2 poz. 84/ uważać należy grunty nad podziemnym, naturalnym zbiornikiem wód, dodatkowo zasilanym z basenów nawadniających /czyli sztucznie/ w granicach strefy ochrony bezpośredniej?
2. Czy należące do przedsiębiorcy grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne, tworzą odrębną kategorię podatkową gruntów, określoną w art. 3 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaną według stawki określonej w oparciu o art. 5 ust. 1 pkt 7 lit. "b" tejże ustawy, czy też stanowią one grunty związane z działalnością gospodarczą, określone w art. 5 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i podlegają opodatkowaniu stawką określoną w treści art. 5 ust. 1 pkt 6 tej ustawy?
podjął następująca uchwałę:
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.-B. na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./, wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniami prawnymi przytoczonymi w sentencji uchwały.
Przedstawione do wyjaśnienia wątpliwości prawne powstały na tle następującego stanu faktycznego.
Wójt Gminy P., postanowieniem z dnia 10 września 2001 r. wszczął z urzędu postępowanie podatkowego w celu określenia obowiązku "A." Spółka Akcyjna w B.-B. w podatku od nieruchomości za lata 1997-2001.W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego ustalono, że Spółka "A." od 1999 roku jest właścicielem gruntów o powierzchni 822.752 m2 w tym: 602.528 m2 gruntów związanych z działalnością gospodarczą oraz 220.224 m2 gruntów zajętych na zbiorniki retencyjne. Wobec tego, że Spółka "A." w deklaracjach za lata 1997-2001 wykazywała grunty o powierzchni 756.136 m2 jako grunty pod jeziorami, zajęte na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrownie, wymieniony organ podatkowy uznał je za nieprawidłowe.
Wójt Gminy P., w związku z podanymi wyżej ustaleniami, w dniu 31 października 2001 r. wydał decyzję, którą określił zaległość "A." Spółka Akcyjna w B.-B. w podatku od nieruchomości za lata 1997-2001 w kwocie 1. 189.409,30 zł.
W odwołaniu od tej decyzji Spółka "A." wniosła o jej uchylenie. Odwołująca się Spółka zarzuciła, że wymieniony organ podatkowy dokonał wadliwej interpretacji pojęć "retencja" i "zbiornik retencyjny". Na poparcie tych zarzutów Spółka "A." przedstawiła opinię opracowaną przez Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej, z której wynikało, że wspomniane grunty powinny być uznane za grunty zajęte na zbiorniki wodne retencyjne. Według opinii, grunty te dzięki naturalnym warunkom hydrologicznym są podziemnymi zbiornikami retencyjnymi o pojemności 750.000 m3. Baseny nawadniające /stawy/ umieszczone na tych gruntach oraz budowle hydrologiczne są funkcjonalnie powiązane z tymi zbiornikami; są niezbędne do retencji wody. O retencyjnym charakterze tych gruntów świadczy także sposób poboru wody, który odbywa się przy pomocy studni głębinowych usytuowanych poza zbiornikiem retencyjnym, a nie bezpośrednio z basenów nawadniających. Spółka podniosła, że z treści opinii wynika, iż decyzja organu I instancji narusza ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Utrzymywała, że zakwalifikowanie tych gruntów do związanych z działalnością gospodarczą i zastosowanie w rezultacie tego wyższych stawek spowoduje wzrost ceny wody, co obciąży mieszkańców gminy.
Wójt Gminy P., decyzją z dnia 18 grudnia 2001 r., wydaną w trybie określonym art. 226 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, zwanej dalej - Ordynacja podatkowa, uchylił zaskarżoną decyzję w całości. Jednocześnie na podstawie art. 210 par. 5 Ordynacji podatkowej, odstąpił od uzasadnienia tej decyzji.