Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytanie prawne.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Wiesława Czerwińskiego prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania Wiktora G. od decyzji Przewodniczącego Zarządu Gminy P. z dnia 30 kwietnia 2001 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości po rozpoznaniu w dniu 17 października 2001 r. na posiedzeniu jawnym pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856/, o następującym brzmieniu:
Czy w świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ budynek letniskowy winien być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych, o których mowa w tym przepisie?
podjął następującą uchwałę:
Przedstawione do wyjaśnienia zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego:
W dniu 20 marca 2001 r. Wiktor G. zwrócił się do Urzędu Gminy w P. o zmianę decyzji ostatecznych Wójta tej Gminy ustalających wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za lata 1999-2001. W uzasadnieniu wniosku podano, że budynek położony w O.-N. - Gmina P., zbudowany na terenach rekreacyjnych służy wyłącznie celom mieszkalnym, a zatem wniosek o zmianę wspomnianych decyzji znajduje oparcie w wykładni przyjętej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 1476/96 oraz w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2000 r., III RN 207/00.
Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2001 r. (...) Wójt Gminy P. na podstawie art. 240 par. 1 pkt 5 i art. 243 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wznowił z urzędu postępowanie w sprawie podatku od nieruchomości położonej w O.-N., będącej własnością Wiktora G.
Decyzją z dnia 30 kwietnia 2001 r. (...), Przewodniczący Zarządu Gminy P. odmówił zmiany decyzji ostatecznych w sprawie podatku od nieruchomości za lata 1999, 2000, i 2001. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że uchwały Rady Gminy P. dotyczące podatku od nieruchomości za lata 1999, 2000 i 2001 różnicowały wysokość stawek podatku od budynków letniskowych i od budynków mieszkalnych. Wiktor G. uzyskał pozwolenie na budowę budynku letniskowego i dopiero przedłożenie decyzji o zmianie przeznaczenia budynku z letniskowego na mieszkalny pozwoliłoby zastosować stawkę ustaloną dla budynków mieszkalnych.
W odwołaniu od tej decyzji Wiktor G. wniósł o jej uchylenie zarzucając, że sporny budynek wykorzystywany jest na cele mieszkalne przez okres całego roku. Ponadto ponownie powołał się na wykładnie przyjętą w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 marca 1998 r., I SA/Gd 1476/96 oraz w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2000 r., III RN 207/00.
Skład orzekający Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K., rozpoznając odwołanie Wiktora G., powziął wątpliwość sprowadzającą się do pytania, czy w świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ budynek letniskowy winien być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych, o których mowa w tym przepisie?
Wątpliwość ta skłoniła skład orzekający Kolegium do wystąpienia z wnioskiem do pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. o zwrócenie się w tej kwestii z pytaniem prawnym do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. uwzględnił powyższy wniosek i w dniu 24 lipca 2001 r., na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. 2001 nr 79 poz. 856/ podjął uchwałę o wystąpieniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego z przedstawionym na wstępie pytaniem prawnym. W uzasadnieniu uchwały Samorządowego Kolegium Odwoławczego podkreślono, że brak jest w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych definicji budynku mieszkalnego oraz pozostałych budynków, w tym budynku letniskowego. W pozwoleniach na budowę określano je jako budynki letniskowe, ponieważ na tych terenach ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie przewidywały budownictwa mieszkaniowego przeznaczonego na pobyt stały ludzi.