Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Marek Wroczyński po rozpoznaniu w dniu 27 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...]października 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej postanawia: - odrzucić skargę -
Z. S. pismem z dnia [...]listopada 2017 r. wniósł skargę na decyzję Prezydenta Miasta [...]w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej.
W odpowiedzi na skargę organ odniósł się do zarzutów w niej podniesionych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W rozpatrywanej sprawie skarżący przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego uczynił pierwszoinstancyjną decyzję Prezydenta Miasta [...]. Od tej decyzji, zgodnie z pouczeniem w niej zawartym, skarżącemu przysługiwał środek zaskarżenia w postaci odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...], a nie skarga do sądu administracyjnego. Dopiero od rozstrzygnięcia podjętego po rozpoznaniu odwołania mogłaby zostać złożona skarga do sądu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej jako "p.p.s.a.", skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. W myśl natomiast art. 52 § 2 ustawy p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Z powołanego przepisu wynika, że skarga na decyzję I instancji jest niedopuszczalna. Wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego może inicjować jedynie skarga na rozstrzygnięcie podjęte w wyniku rozpoznania odwołania. Rozpoznając taką skargę Sąd bada także legalność decyzji I instancji.
Należy zatem stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem skargi strona bezsprzecznie czyni decyzję organu I instancji, skargę należy uznać za niedopuszczalną i podlegającą odrzuceniu stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy p.p.s.a.