Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2010r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. K. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi A. K. w przedmiocie czynności Dyrektora Aresztu Śledczego w R. postanawia : przyznać od Skarbu Państwa i nakazuje wypłacić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. K. kwotę 146,40 (sto czterdzieści sześć 40/100) złotych, w tym kwotę 26,40 (dwadzieścia sześć 40/100) złotych stanowiącą 22% podatku od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2010r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. K. w przedmiocie czynności Dyrektora Aresztu Śledczego w R..
Postanowieniem z dnia 16 marca 2010r., przyznano skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego, o którego wyznaczenie Sąd zwrócił się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w K..
Pismem z dnia [...] marca 2010r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w K. wyznaczyła radcę prawnego M. K. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego A. K. we wskazanej sprawie.
Pismem z [...] maja 2010r. radca prawny M. K. wniósł o przyznanie wynagrodzenia. Podał, iż w sprawie sporządził opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, którą przesłał skarżącemu. Jednocześnie pełnomocnik skarżącego oświadczył, iż koszty nieopłaconej pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a ) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W myśl § 15 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszonej przez Skarb Państwa obejmują: 1) opłatę w wysokości nie wyższej niż
150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-4 oraz 2) niezbędne udokumentowane wydatki radcy prawnego. Stawka minimalnego wynagrodzenia radcy prawnego za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, stosownie do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia, wynosi 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji -75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 złotych.
Mając na względzie powyższe, należało przyznać pełnomocnikowi koszty nieopłaconej pomocy prawnej - za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej w kwocie 120 złotych powiększone o stawkę należnego podatku VAT (§ 2 ust. 3 rozporządzenia).
W tym stanie sprawy, na podstawie art. 250 p.p.s.a. oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b i § 15 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), należało orzec jak w sentencji postanowienia.